Loving Mr. Cavalier - Ücretsiz Oku

Chapter 1

Liliana-"Tebrikler Bayan Chavez, işe alındınız." dedi nazik sekreter, dostça bir gülümsemeyle elimi sıkarken. "Teşekkür ederim, ama lütfen bana Liliana deyin." Ben de gülümseyerek karşılık verdim, ruhum hafiflemiş, şimdilik sinirlerim yatışmıştı.

Akran mülakatından sonra geri arama aldığımda ofise girdiğimde, sinirlerim neredeyse beni boğuyordu, ama şimdi göğsümden bir yük kalkmış gibiydi. Kısa bir süre için de olsa, artık sadece ilk gün heyecanını düşünmem gerekiyordu.

"Ve siz de bana Jenna diyebilirsiniz. Bu yoğun sezon olduğu için işe alım sürecinin çoğu e-posta üzerinden yapılacak, ama önemi yok, hemen başlamamız gerekiyor. Ayda üç kez nöbetçi olacaksınız, otel masraflarınız ve seyahatleriniz şirket tarafından karşılanacak. Sadece hazırlanabilmek için kalkıştan 1 saat önce özel havalimanında olduğunuzdan emin olun. Farklı ortaklarımız, müşterilerimiz ve ilgilendiğimiz işletmeler var, bu yüzden bugün Bayan A ile, gelecek hafta Bay Z ile uçmanız sizi şaşırtmasın. Bir hostes'in sadece bir Jet'te uçması yaygın değildir, ama üyelerimizin hepsinin tercihleri vardır.

Eğitiminiz yarın Chamille ile başlıyor ve Dunn'larla Kaliforniya'ya uçacaksınız. Harika bir çift, onlar için çalışmayı seveceksiniz. Bunu genel eğitiminiz olarak düşünün ama onları bıraktıktan sonra buraya geri uçacağınız ve ikinci seyahatinizin Bay Frantz Cavalier ile Roma'ya olacağı için elinizden geldiğince takip etmeye çalışın." Jenna açıklamasını mümkün olduğunca hızlı bir şekilde yapmaya başladı.

"Bekleyin- tek başıma mı?" Kendimi onu keserken buldum, ama işe başlayalı iki dakika bile olmadan görgü kurallarını unuttuğumu fark edince hemen özür diledim.

Jenna bana bakıp gülerek, "hayır aptal, Chamille orada olacak. Eğitim için tam 7 vardiya, yani bizim durumumuzda seyahatiniz olacak. Seni Chamille ile eşleştirdim çünkü hızlı öğreniyorsun. Yani akran mülakatı sırasındaki mini-eğitimde çok başarılıydın, bu yüzden iyi yapacağını biliyorum." dedi.

"Tamam." Başımı sallayarak iç çektim ve tek bir seyahatten sonra tek başıma uçacağım düşüncesiyle göğsümden fırlayan kalbimi sakinleştirmeye çalıştım.

"Lütfen anlayın ki, seyahat yoğunluğu nedeniyle normalde sizi bir dizi kolay seyahatle başlatıp daha sonra daha karmaşık müşterilere geçerdik, ama siz zeki bir kadınsınız, bu yüzden gayet iyi olacağınıza inanıyorum. Sadece Chamille'i takip etmeye çalışın ve zihinsel notlar alın. Otelde Chamille ile birlikteyken istediğiniz kadar soru sorabilirsiniz, ama asla müşterilerin önünde değil. Geri kalan programınızı bu akşam e-posta ile göndereceğim. Herhangi bir sorunuz olursa bana şahsen ulaşabilirsiniz, aksi takdirde hoş geldiniz." Jenna, sanki bu sözleri beni görmeden önce prova etmiş gibi söyledi.

Biraz bunalmış ama hala heyecanlı bir şekilde, gülümsemem genişledi ve hızlıca başımı sallayarak "Teşekkür ederim." diye ekledim.

Vedalaştıktan sonra ofisinden çıkarıldım, sonra binadan çıkış yolumu takip ettim ve binanın karşısındaki, beni şehre götürecek otobüs durağına doğru ilerlemeye başladım.

Tam şehirde olmasa da şehre yakın yaşamanın avantajları vardı. Dezavantajları da öyle.

Otobüs durağında otururken, annemi arayıp haberleri vermeye karar verdim.

Telefon çalmaya başlar başlamaz, şirketin binasına doğru gelen, logosunun adını bile bilmediğim siyah lüks bir araba fark ettim.

Merakla, telefonla meşgulmüş gibi görünmeye çalıştım ama gözlerimi arabadan ayırmadım.

Şoför kapısını açıp dışarı çıktı. Siyah bir takım elbise ve siyah bir şapka giyiyordu. Arabanın etrafından dolaşıp sağ arka kapıyı açtı.

Kapı açılır açılmaz, üzerine tam oturan siyah takım elbiseli uzun boylu bir adam dışarı çıktı. Profilini hızlıca gördüm ama gözlüklerimle bile onu tam olarak göremezdim.

Siyah saçları jöleli ve düzgünce taranmıştı. Saçının ön kısmı sol tarafa yatıktı. Şoförüne hafifçe başını salladı ve doğrudan binaya girdi.

"Alo? Lili!" Annemin sesi beni gözetleme düşüncesinden uzaklaştırdı. "Anne, merhaba "Üzgünüm, bil bakalım ne oldu?" "İşi mi aldın?" Tam üstüne bastı. "İşi aldım!" heyecanla onayladım, dizlerim panayıra giden bir çocuk gibi zıplıyordu. "Oh evet! Getir bakalım o Avrupa Çikolatalarını!" En iyi arkadaşım tezahürat yaptı ve ben gözlerimi devirerek, "Evet tabii, babamla tatlı düşkünü ama sınırda diyabeti var diye dalga geçesin diye, öyle mi?" dedim. "Evet, yıllarca beni yatakta kızdırdıktan sonra hak etti-" "Anne, tam burada durmanı istiyorum." Annemin söyleyeceği şeyi düşününce yanakları kızararak aceleyle araya girdim. "Tamam, tamam. Seninle çok gurur duyuyorum balkabağım. Git, dünyayı gör, belki yakışıklı bir yabancıyla tanışır ve bana bir sürü torun verirsin." "Anne." diye sızlandım, sonra kıkırdadım. "Ne var? Yaşlanıyorum, baban artık kalbimi eskisi kadar hızlı attıramıyor." "Tamam, hoşça kal anne. Seni seviyorum." dedim, aramayı bitirmeye çalışarak. "O Lilian mı?" Babamın telefondan seslendiğini duydum. "Evet! İşi aldı!" Annem bağırdı, ben de irkilerek telefonu kulağımdan uzaklaştırdım. "Hey hey! Getir bakalım o pahalı yıllanmış şarapları!" diye tezahürat yaptı ve Liliana başını sallayıp yüzünü avuçlarına gömdü. Ailemi seviyorum. "İçemezsin, senin için iyi değil." Annesinin telefonda azarladığını duydu. "Ne o, annem misin?" "Sadece bana öyle seslendiğinde-" "Hoşça kalın millet!" diye seslendim ve hayatımda bir kez daha ailem tarafından travma yaşamadan önce telefonu kulağımdan çekip aldım. Başımı sallayıp hala yeni iş heyecanıyla gülerken otobüs geldi. Otobüste telefonumla meşgul oldum, gözlerimi otobüse bindiğimden beri benden gözlerini ayırmayan sarışın erkeğin gözleriyle buluşturmamaya çalışıyordum. Ne zaman yukarı baksam, oradaydı. Sessizce otobüsün istediğim durağa gelmesi için dua ediyordum ve geldiğinde tam zamanında oldu. Neredeyse otobüsten fırlayarak çıktım, şoföre teşekkür etmeye ancak fırsat bulabildim. Çantamı sağ omzuma asıp alışveriş merkezine gittim, taşınabilir ve uygun boyutta yeni bir valiz aldım. Sonra yolculuk için gerekli eşyalarımı seçtim ve Jenna'nın önerdiği üniforma mağazasına giderek gelecek iki yolculuk için dört takım kıyafet aldım. Son dakika eşyalarını ararken, telefonum bilinmeyen bir numarayla çaldı, şüpheyle cevapladım, "Alo?" "Merhaba! Bu Liliana mı?" Hattın diğer ucundan neşeli bir kadın sesi geldi. "Evet, benim." diye dikkatlice cevapladım, omzumun üzerinden garip bir bakış atarak. "Merhaba, ben Chamille, her şeyin hazır olduğundan emin olmak için aradım. Jenna size ihtiyacınız olan şeylerin listesini vermiş olmalı, bu görüşmeden sonra size seyahat edeceğimiz havaalanları hakkında tüm bilgileri göndereceğim." "Merhaba Chamille, evet şu anda son birkaç şeyle ilgileniyorum." "Güzel, normalde bir saat önce gelmeniz gerekiyor, ama sizin en az bir buçuk saat önce gelmenizi istiyorum, böylece kendimizi düzgünce tanıtabilir, uçağı gezdirebilir ve bu yolculuklarda bizimle kimlerin seyahat ettiğini anlayabilirsiniz." "Tamam, harika görünüyor." diye cevapladım, maceraya hazır bir şekilde. "Yapacağımız bir sonraki yolculukta, son derece titiz ve spesifik bir müşterimiz var, bu yüzden kalkıştan en az iki saat önce orada olmanız gerekiyor ki rutinini öğrenebilesiniz. Dunn'ları bıraktıktan sonra, ikinci müşteri hakkında daha fazla detaya girebiliriz. Ama şimdilik, eve gidip biraz dinlenin." Chamille dikkatlice açıkladı. Ve bir "Anlaşıldı." ile onayladım, sonra Chamille'den birkaç hatırlatma daha aldıktan sonra telefon görüşmesi sona erdi. Son birkaç işimi halledip eve doğru yola çıktım. Eve vardığımda, kendimi koltuğa bıraktım, alışveriş çantalarımı yere boşalttım. Ayakkabılarımı çıkardım, saçımı profesyonel topuzun kısıtlamalarından kurtardım. Uzun kahverengi saçlarım lastik ve tokalardan kurtuldu; saç derim anında rahatladı ve mutlulukla iç çektim. Günü gözden geçirerek bir süre oturduktan sonra kalkıp bavul hazırlamaya karar verdim. Yedek üniformamı, tuvalet malzemelerimi, kişisel eşyalarımı ve iç çamaşırlarımı, havlumu, birkaç yedek kıyafet, seyahat belgelerimi ve şarj aletim ile kulaklıklarım da dahil olmak üzere ihtiyacım olan her şeyi paketledim. İhtiyacım olan her şeye sahip olduğumdan emin olduktan sonra, hafif bir akşam yemeği yedim ve şu anki favori Netflix dizimin birkaç bölümünü izledim, sonra geceyi sonlandırmaya hazırlanırken ailemi arayıp durumlarını kontrol ettim, babam dua etmemi hatırlattıktan sonra onlara iyi geceler diledim. Yatağa sokulma, uykulu bir dua mırıldanma gibi gece rutinlerimi takip ettikten sonra, bir ışık gibi söndüm.