The Most Beautiful Woman in All of Egypt - Chapter #3 - Free To Read

ในห้องบัลลังก์ ไลลานั่งเงียบข้างพระบิดา คอยรับฟัง ควันธูปค่อยๆ ลอยขึ้นจากกระถางทองสัมฤทธิ์ ม้วนตัวเป็นริ้วบางลอยสู่เพดานที่วาดภาพเหยี่ยวและหมาจิ้งจอกท่ามกลางเหล่าทวยเทพ

เหล่าอำมาตย์ถกเถียงกัน นายทหารพึมพำกระซิบ ทางออกถูกเทกระจายไปทั่วห้องประชุมราวกับหมึกที่หกเกลื่อน

เสริมกำแพงให้แข็งแกร่ง เรียกนักรบมาเพิ่ม สวดอ้อนวอนเทพเจ้า

ไม่มีใครพูดด้วยความมั่นใจ เพราะไม่ว่าฟาโรห์จะมีทหารมากมายเพียงใด เมมฟิสก็กำลังจะหมดเวลา

จนกระทั่งเสียงหนึ่งดังแทรกผ่านเสียงพึมพำ

"มีทางที่จะหยุดเรื่องนี้ได้"

เนฟิราห์

ไลลาเบนสายตามองราชินี ที่ก้าวเข้ามาในแสงสว่าง แหวนทองที่สวมเรียงรายบนนิ้วเปล่งประกายวับขณะที่นางลูบท้องช้าๆ อย่างจงใจ

ทั้งห้องเงียบกริบ

ไลลาหรี่ตามอง

เนฟิราห์ยิ้ม "มีทางที่จะรักษาเมืองหลวงไว้ไม่ให้ถูกเผา"

ไลลากอดอกบนตัก ไม่สะทกสะท้าน "เชิญแบ่งปัน"

ราชินีเอียงศีรษะเล็กน้อย ราวกับขบขัน "เจ้าต้องถูกเสนอเป็นเจ้าสาว"

ห้องประชุมโกลาหล เหล่าอำมาตย์ตะโกนด้วยความโกรธเกรี้ยว นายทหารสบตากันด้วยความไม่อยากเชื่อ แม้แต่นักบวชก็ยังขยับจากความเงียบปกติ นิ้วกระชับแน่นรอบไม้เท้าแกะสลัก

แต่อัมมอน—เขาไม่พูดอะไร

เขาเพียงแต่จ้องมองไลลา ดวงตาเปลื้องผ้านาง

ไลลาเอนหลังพิงที่นั่ง สีหน้าสงบนิ่ง แม้ชีพจรจะเริ่มเต้นแรงที่ลำคอ

"ท่านคิดว่าข้าจะขอร้องให้ถูกส่งตัวไปราวกับผ้าไหมผืนหนึ่งงั้นหรือ?"

รอยยิ้มของเนฟิราห์ไม่สั่นคลอน

"เจ้าคือหญิงงามที่สุดในอาณาจักร" นางกล่าวด้วยน้ำเสียงมีจังหวะ "หนึ่งในพวกเขาต้องต้องการเจ้า"

พวกเขา

อามุเนต เคปรี เซติ

เหล่าจอมทัพที่กำลังบุกทำลายดินแดนของฟาโรห์ เผาเมืองให้กลายเป็นเถ้าถ่าน

ไลลาหันไปหาพระบิดา ชายผู้ไม่เคยปฏิเสธสิ่งใดจากนาง "บอกนางสิว่านางเป็นคนโง่"

ห้องประชุมตกอยู่ในความเงียบ

ฟาโรห์ไม่ตรัส

พระหัตถ์กำแน่นรอบที่วางแขนบัลลังก์ ข้อพระหัตถ์ซีดขาว พระขนงขมวดด้วยบางสิ่งที่ไลลาไม่เคยเห็นมาก่อน

ความลังเล

และในทันใดนั้น นางก็เข้าใจ

พระบิดาของนาง—ผู้ปกครองแห่งสองแผ่นดิน เทพผู้ทรงชีวิต เหยี่ยวบนบัลลังก์แห่งอียิปต์—ทรงหวาดกลัว

ในที่สุด พระสุรเสียงก็ทำลายความเงียบ เบากว่าที่นางเคยได้ยินมา

"พ่อคงไม่ขอเช่นนี้จากเจ้าหรอก ดอกไม้ของพ่อ" พระองค์ตรัส ดวงเนตรหนักอึ้งด้วยบางสิ่งที่นางไม่อยากจะเรียกชื่อ

"หากพ่อมีทางเลือกอื่น"