Royal Shifters Series - Chapter #3 - Free To Read

“นี่จริงหรือ? สันนิษฐานว่าชั้นพอเข้าใจว่าเธอมาที่นี่ทั้งทาง?” เซดริกถาม

เมื่อเบลล่ากลับเป็นร่างมนุษย์แทบทันทีหลังจากที่รับการยับยั้งแล้ว เธออ่อนแข็งมากเพียงพอที่จะใช้กำลังได้ไม่ได้ นี่คือเหตุผลที่เธออ่อนแอเพราะไม่สามารถควบคุมเวทมนตร์ได้อย่างถาวร นั่นคือเหตุผลที่เธออ่อนหวาดกับฉันซึ่งกำลังทำหน้าที่พาเธอเดินผ่านป่าไปที่ฟาร์ม ความรุนแรงอื่นๆ ของพวกเขาก็ตามมาเรียงหน้าเป็นร่างสุนัขอย่างใกล้ชิด “ฉันไม่รู้ ความเร็วล่าสุดที่ฉันตรวจสอบเธอยังอยู่ในดินแดนของตัวเอง”

“เธอจะทำอะไรกับเธอ?” เขาถาม

“ห้ามรู้สิ เธอมองแบบนั้นมาให้ฉันเห็น หน้าที่ก็คือฉันไม่เคย รับรู้จักกับฉันเลย ฉันไม่เข้าใจ”

“เธอจะบอกเธอหรือไม่?”

“เมื่อเธอตื่นขึ้น”

“ทำไมเสียงเสียใจอย่างนี้? ทุกคนในพวกผู้ชายแก็ต้องการพื้นที่ที่พบพ่อค้าของตน”

ฉันดังเสียงกรี้ดูด “เธอไม่รู้จักเบลล่า เธอมีตุ๊กตาเหมือนไม่รู้ฉันคือใครหรอกนะ” ฉันยิ้มแบบไอ้โมเซ่

เซดริกตบฉันบนหัวไหล่และหัวเรียกเสียงสนุก “คาดว่าเจ้ามือเห็นเธอดีกว่าผมนี่แหละ ฉันคิดไม่ใช่เธอจะสามารถต่อสู้ได้นานๆ นะ”

“ฉันไม่เสียเดิมพันในนั้น” ฉันบ่น ในที่สุดฉันก็ถึงฟาร์มแล้วฉันรอให้เขาขยายระยะทางห่างไว้

“เธอต้องการให้ฉันเรียกประชุมคณะกรรมการหรือเปล่า? พวกเขาจะอยากรู้ว่าเรื่องอะไรกำลังเกิดขึ้น” คณะกรรมการก็คือผู้นำในแต่ละพวกซึ่งอยู่ในพื้นที่รอบๆ - พวกอัลฟ่าผู้สนับสนุนของฉัน

ฉันมองลงที่เบลล่า “ส่งข่าวสารกลับเสียง ความเร็วก็ไม่ทำให้คุณใช้เวลานาน พวกเขาคงอยากทราบว่ามีปัญหาที่กำลังมา” ฉันไม่สงสัยเลยว่าหมู่ของเบลล่าจะไปค้นหาเธอ

“และถ้าพวกเขาโจมตี?”

ฉันหยุดอยู่ที่ประตูแล้วฉันออกนาทีได้ยากลำบาก “ฉันจะฆ่าพวกเขา”

ฉันพาเบลล่าเข้าไปห้องนอนและไปตั้งทันทีที่เพื่อนของฉันนอนลง ตอนนี้ที่ฉันดื่มเลือดของเธอฉันสามารถเข้าไปในความคิดของเธอได้ ฉันอยากรู้ว่าทำให้เธอหนีจากหัวหน้าของเธอได้อย่างไร แต่สิ่งที่ปรากฏอยู่ในใจของเธอก็เฉพาะภาพยนตร์เล็กๆ ฉันไม่สามารถรับรู้ได้ว่าเป็นจุดเริ่มต้นปชป.ภัยทุกอย่าง

ฉันจับเสื่อพลิกถอนผมบลอนด์ของเบลล่าที่ถือไว้ข้างหูของเธอ ฉันเอนมันใกล้หูของฉันเสียงชื้นๆ “เบลล่า ตื่นสิ”

เธอเริ่มเคลื่อนไหวเมื่อฉันสัมผัสแต่ความดวงตายังคงปิดตาอยู่ สิ่งหนึ่งในสิ่งที่เกิดขึ้นในการรับรู้คือเราสามารถเห็นนิวเมติชั่นของอนาคตของเรา ฉันคิดว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้นทันทีที่ฉันแม้กระทั่งฉันได้ชิมเลือดของเธอแต่ก็ยังไม่เกิดขึ้น

หลังจากสองชั่วโมง ฉันได้ยินว่าผู้นำอัลฟ่าของฉันกำลังเข้ามา ฉันเห็นตัวฉันลงม้วยจับเสื้อยืดกับยีนส์ออกมาจากตู้เสื้อผ้าและขว้างขาดลงมาทางห้องนั่งเล่น โชคดีที่มีเชื่อมสัมพันธ์ ฉันไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเบลล่าพยายามหนีอีกแล้ว

มีอัลฟ่าห้าท่านกับฉันรวมทั้งฉันเอง เพียงแต่สองท่านที่ขึ้นมา เอียนและเทต สมาชิกท่านอื่นๆ มีระยะเดินทางยาวขึ้น ฉันพอใจและหายใจเบาๆ ในขณะที่พวกเขาเข้ามา

อัลฟ่าของแพคภาคตะวันตกเฉียงเหนือ เอียน แรงเฉรงลงมาแล้วจับมือฉันเข้ามาโยน

“ขอบคุณที่มาจากการเหนื่อยหน่าย ฉันต้องการความช่วยเหลือ” สวัสดีไหมคณะกรรมการ ได้มาฝากช่วยเยี่ยงด้วยสิ่งที่พวกเขานำเอาไว้

“ฉันก็เช่นกัน” อัลฟ่าท่านอื่นก็ตอบด้วยการจับมือและทักทาย อัลฟ่าชื่อเทต เกรย์สัน ผู้นำของแพคทางชาติลาดพร้าว เขามีเส้นผมสีน้ำตาลอ่อนและลูกตาสีฟ้า เหมือนพ่อของเขาที่เลิกเป็นผู้นำของแบรนด์และเขาดำรงตำแหน่งตัวแทนของแพคของพวกเขา

เรื่องของฉันต่างจากเขา; ทุกคนในแพคเลือกฉัน

“ขอบคุณค่ะ และคุณรู้ว่าถ้าฉันไม่คืนเชิญไม่เกี่ยวกับเรื่องสำคัญ” เอียนยังตกใจ “มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นหรือครับ”

ฉันเลื่อนมองทั้งสองคนหน้าเอียนแล้วกล่าว “ฉันพบคู่สามีของฉัน”

ดวงตาของพวกเขาเปิดใหญ่ “แต่ไม่มีใครพบสามีที่แท้จริงมาหลายปี” เทตพูด

“จนกระทั่งตอนนี้ ฉันรู้ว่าใครเป็นคู่ของฉันมาหลายปีแล้ว ฉันแค่ไม่สามารถไปหาเธอได้เพราะเกี่ยวกับแพคของเธอ ตอนนี้เธออยู่ที่นี่”

“ฉันดีใจสำหรับเธอ ... แต่เรื่องนั้นมีอะไรเกี่ยวกับพวกเราหรือเปล่า?” เอียนถาม

ฉันสะสางน้อยลง “ฉันคิดว่าแพคของเธอจะเริ่มเข้ามาหาเธอ อาจมีหมาป่าอื่นๆ ที่เข้าสู่เขตของคุณถามเกี่ยวกับเธอ และฉันอยากให้คุณพร้อมพรัาม”

กล้ามเนื้อของเขากระตุก “เราคุยถึงสิ่งน่าจะเกิดหรือสงครามหรือครับ?”

“จะไม่มีสงสัยว่าจะไม่มีสงครามเว้นแต่พวกเขามาที่นี่เรียกร้องเธอ หากพวกเขาทำเช่นนั้น ฉันสามารถจัดการเองได้ แต่ฉันอยากให้คุณทั้งสองพร้อมพรัาม พวกเขาทั้งสองก็เคยก้มหน้า”

มองเห็นเป็นทิศทางเมื่อเสียงในหัวของเบลล่าระเบิดเข้ามา มันสดใสและไม่ใช่แค่ภาพยนตร์น้อยๆ ไม่เพียงแค่ดีกว่าแค่ภาพเล็กๆ ไม่เพียงแค่ภาพยนตร์หนัง อย่างแรกจะเป็นสิ่งที่ต้องทำ

พยายามเรียงคำให้เรียบร้อย ฉันให้มือไปเก็บในกระเป๋ากันอากาศเพื่อปกป้องอ.ดังที่เราบอกไว้ล่วงหน้า “ฉันหายใจไปเรียกแบบใหม่ ถ้าเธอกำลังจะใช้มือยกชักวันนี้ครึ่งคืน” เทตหงอเอิ้นและสระน้ำซึมลงไป

“ขอโชคดีนะคะ” ฉันบ่น

เขาเดินเข้าไปหลังจากนั้นเทตพบบริเวณอีกคนตรงอกของเขา

“แพคของฉัน ก็จะทำเช่นกัน ไม่เคยคิดว่าฉันจะเห็นวันที่ดิฉันเดี๋ยวนี้”