Royal Shifters Series - Chapter #2 - Free To Read

เป็นเวลาหลายวันที่ผมเดินทางผ่านพื้นที่ป่าชุมชน ถ่ายทอดตนตลอดจนข้ามพรมแดนจากแคนาดาไปยังสหรัฐอเมริกา ผมไม่เคยไปถึงที่นั่นมาก่อน และผมไม่รู้ว่าจะไปที่ไหนหรือทำอะไร โดยที่ผมไม่มีเสื้อผ้าหรือเงิน ผมภูมิใจที่จะเป็นหมาป่ากว่าจะใช้ชีวิตกับคนที่มีพฤติกรรมรุนแรง เพราะข้าพเจ้าไม่เคยเห็นหมาผู้ตัวผู้ทุกตัวในแพคของเราปฏิบัติต่อคู่สมรสอย่างนั้น และข้าพเจ้าก็ไม่มีความสามารถที่จะอนุญาตให้ใครก็ตามกระทำอย่างแบบนั้นต่อข้าพเจ้า

เมื่อได้มาถึงภูเขาในรัฐไวโอมิง ข้าพเจ้าเหนื่อยเกินความจะเชื่อได้ ขอบคุณเรื่องกลิ่นของเคดที่หายไปแล้วทำให้ข้าพเจ้าไม่สามารถได้กลิ่นของเขาอีกต่อไป ขาข้าพเจ้าเจ็บ ผมสกปรกและหิวมากว่าที่จะกินเนื้อสัตว์ทั้งตัวถ้าข้าพเจ้าไม่หมดแรงเพียงพอที่จะล่าสัตว์ใดๆ ก็คงรอดรับความรู้สึกที่เป็นหมาป่าไปเป็นระยะเวลาที่ผมต้องการ แต่ผมคิดถึงสิ่งอำนวยความสะอาดในชีวิตประจำวัน ถ้าห้องอาบน้ำที่อุ่นสุด ๆ มันคงดีมากเลย

จุดประสงค์ของน้ำที่สะอาดสดชื่นผ่านผ้าปิดจากใบหน้าของข้าพเจ้า มันเห็นได้มาก่อน ข้าพเจ้าเดินไปที่นั่น ข้าพเจ้าเห็นว่ามันติดแขกยังมากในเวลานี้แล้ว มันแช่แข็งบางส่วนและอยู่อย่างคุ้มครองในหุบเล็กๆรอบๆ ภูเขาที่มีหิมะปกคลุมอยู่ซึ่งตอนนี้ยังมีส่วนที่ไม่แข็งตามภูมิประเทศโดยสะท้อนแสงจันทร์ออกมา น้ำลงต่ำกว่าความหนาแข็ง แต่เนื่องจากเป็นหมาป่าแถวฟากฟ้าภาคเหนือ ข้าพเจ้าสามารถทนต่ออุณหภูมิเหล่านั้นได้โดยไม่มีปัญหาเลย

มองรอบไปรอบมา ข้าพเจ้ารู้ว่าไม่มีอะไรใกล้เคียงกันโดยเฉพาะสัตว์ขนาดเล็กบางตัวและหมีที่อยู่ห่างไปประมาณหนึ่งไมล์ ข้าพเจ้าต้องการที่จะตรวจสอบความปลอดภัยก่อนถึงจะเปลี่ยนร่าง ตั้งแต่แพคของเคดเริ่มมองหาข้าก็อาจจะถูกล่าเป็นหมาป่า ข้าพเจ้าไม่อยากวิ่งไปทั่วทั้งชีวิตของข้าพเจ้า แต่ข้าพเจ้าไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากนี้

เข้าไปในน้ำ ข้าพเจ้าเดินลงไปบนลาดหินและเปลี่ยนร่าง งุนงง ทำให้ร่างกายทั้งสิ้นตรวจสอบตัวเองให้แน่ใจว่าทุกจุดที่เคดสัมผัสถูกล้างออกอย่างถูกต้อง มันทำให้ข้าพเจ้ารู้สึกว่าสกปรกจากภายในตามธรรมชาติ

หลังจากไม่กี่วินาทีที่จมน้ำข้าพเจ้าเหยียดหน้าขึ้นและหายสลาย ข้าพเจ้าต้องการเสรีภาพ แต่การวิ่งมาตลอดชีวิตไม่ใช่สิ่งที่ข้าพเจ้านับถือว่าเป็นการเป็นอิสระ อย่างช้าๆ ข้าพเจ้าเริ่มออกจากทะเลแต่หยุดเฉย ๆ

ข้าพเจ้าไม่ได้อยู่คนเดียวอีกต่อไป

ลมพัดกลิ่นของหมาป่าใกล้เคียงถึงข้าพเจ้าแล้ว และมันไม่ใช่แค่หมาป่าอะไรก็ตาม มันเป็นหมาป่าสายพันธุ์ Arctic เหมือนอย่างข้าพเจ้า มันไม่ใช่หนึ่งในแพคของเคดหรือแพคของข้าพเจ้า แต่การออกไปเดินทางอยู่คนเดียวในป่าโดยไม่มีความสนับสนุนจากแพคของข้าพเจ้าก็ยังเป็นวิถีที่ต้องเผชิญกับความเสี่ยง

เร็วที่สุดข้าพเจ้าจำเร่งออกจากน้ำ ข้าพเจ้าเกลียดหลบอยู่ข้างหลังช่องน้ำหมาดริม ข้าพเจ้าหายใจเข้าอีกครั้ง หวังว่าข้าพเจ้าเป็นคนคิดที่เกินไป แต่นั่นเป็นมั่นใจข้าพเจ้าว่ามีหมาป่าอีกตัวในรอบ โดยเป็นผู้ผลิตสาวที่ไม่ได้มีคู่รัก มันอยู่ห่างไปประมาณครึ่งไมล์และกำลังเคลื่อนที่มาใกล้ข้าพเจ้าทุกวินาที ข้าพเจ้าปิดดวงตาของข้าพเจ้าและเปลี่ยนเป็นหมาป่าของข้าพเจ้าและกระโดดออกจากแปลงพุ่ม จากการสั่นสะเทือนบนพื้นของเขา เขาลังเลสักครู่ หยุดนิ่งไว้ก่อนที่จะเพิ่มความเร็วขึ้น ข้าพเจ้าเหนื่อยล้าและอ่อนแอ หวาดกลัวว่าพระผู้เสียชีวิตของข้าพเจ้าจะสามารถตามมาตามข้าพเจ้าได้หรือไม่

คำตอบมาเร็วมากเมื่อฟังเสียงคำขู่ของเขาอยู่ข้างหลังข้าพเจ้า จนถึงไม่กี่ซากทีข้าพเจ้าได้ยินคำร่างเกือบจับมือของเขาใช้แรงพลังที่จูงได้บนหลังของข้าพเจ้า ร่างกายของข้าพเจ้าพลังลง และเท้าของข้าพเจ้าดับลงด้านใต้

เมื่อข้ออธิบายมีการฟื้นตัว ที่ข้าพเจ้าถูกลิซก้างและตกอยู่บนพื้น หมาป่าอีกตัวที่ดูของข้าพเจ้าด้วยดวงตาสีเขียวมรกตตั้งคำถามข้าพเจ้าอยากทราบว่านั่นลึกซึ้งหรือไม่ แต่ขณะที่ข้าพเจ้าได้กลิ่นของหมาป่าอื่นๆ เข้าใกล้รู้ว่าครอบครัวของข้าพเจ้ากำลังเข้ามา จิตใจของข้าพเจ้ามีเพียงคิดที่จะหนี กลบตัวออกจากการถือของเขา ข้าพเจ้าพุ่งผ่านต้นไม้ แต่ก็ไม่ไกลเท่าไหร่

อย่างสุดท้ายที่ข้าพเจ้าเห็นก่อนที่ทุกอย่างจะมืดคือดวงตาสีเขียวมรกตตั้งที่ข้าพเจ้าเฉยๆ ไม่ได้มีการมองมาจากหมาป่าแต่มือชายที่สวยงามที่สุดที่ข้าพเจ้าเคยเห็น

มันดูเหมือนคุ้นเคย...