My Cursed Sadistic Alpha: Sebastian's Curse
โรแมนติก
106.4K
คำอธิบาย
คำเตือน: 18+, การข่มขืน, การใช้เเรง, เนื้อหาสุขภาพเเละเพศทางจิต, คนที่ถูกทำงานในภาวะทาส, ความรุนเเรง "อย่าคิดว่าเธอจะได้รับอะไรนอกจากความเกลียดชังจากฉันเลย อธินา ฉันไม่จำเป็นต้องมีพรรคสำคัญอย่างน่าขัดสงสารเช่นนี้เพื่อรอดชีวิต", เขาโกรธดุดันเมื่อเขาจับผมของฉันด้วยกำมือแล้วโยนฉันบนเตียงอย่างกระหายน่ากลัว ฉันหน้าเปล่าเเละเเตกหน้าต่อหน้ากับดวงตาเข้าสะท้อนความเเสดงกล้าหางาน "เซบาสเตียน โปรดอย่าทำเช่นนี้..." "ฉันได้ซื้อเธอจากการประมูลนั่นเพราะเธอจะมารองรับหมาป่าของฉัน และเธอไม่มีอะไรนอกจากของที่ฉันจะใช้ทุกวันทุกคืนเพื่อความสนุกสนานของฉัน เเละชีวิตเธอในนรกจะเริ่มต้นจากวันนี้" "โปรดอย่า..." ฉันขอโทษ แต่ไม่มีคำพูดของฉันที่ส่งผลเหมือนเดิมแก่เขา ฉันถอยหลังจนถึงร่างกายของฉันชนกับหัวเตียง แต่เขาดึงฉันด้วยปลอกเท้าของฉันเเละเเขวนอยู่กับคันเเข็งรวมกับชิ้นส่วนสุดท้ายของผ้าผู้หญิงของฉันเสียเเล้วโยนออกไป **** หลังจากถูกขายโดยพ่อแม่ของฉันให้แก่หัตถ์เพื่อเป็นเหตุผลที่ฉันเป็นหมาเลี้ยงไม่มีหมาตัวเมีย เมื่อโชคชะตาส่งฉันมาสู่กองประมูลก็มีครั้งแรกฉันคิดว่าฉันจะได้พบความสุขในระวัง... คนที่จะรักฉัน แต่มันกลายเป็นนรกที่หนึ่งที่ฉันตกอยู่ เซบาสเตียน วัลดิส - มีชื่อเสียงเป็นอัลฟาที่ถูกสาปแห่งความชั่วร้ายที่ฆ่าพ่อตัวเอง เเต่ผู้คนกลัวเขา เเง่ฟุ่มเฟือยของเขาไม่มีขอบเขต และเขาไม่มีหัวใจ เขามีกฎเดียวในชีวิตของเขา - เจริญในความทุกข์ของผู้อื่น แต่สิ่งที่เขาทำกับฉันเป็นสิ่งที่เลวร้ายกว่านั้น เขาหนี้ร่างสะสมของฉัน ทารุณลงไปในฉันทุกคืน เเต่งานทำร้ายฉันเกินจำเเนกเเละเเม้นฉันเพียงอยากหนีออกจากกรงของเขา ก็ตามที่ฉันได้รู้จักว่าคำสาปของเขาเป็นอย่างไร......
บท 1
May 8, 2025
อาธีนา
ทหารเฝ้าประตูลากฉันออกมานอกและโยนฉันลงบนเวที
หน้าผากของฉันชนต่อพื้นผิวไม้ที่สัมผัสสดใหม่ที่ใช้ขายหลายสาวที่คล้ายกับฉัน; เลือดสดทันทีไหลผ่านผิวแผลบาดและกลิ่นโลหะโดยเร็วๆนี้ฟุ้งกระจ่างในจมูกฉัน
เสียงไหวพริบของการปรรวัติและเสียงของการชมรมกรี้ดังกล่าวเต็มที่ทั่วทั้งสถานที่ สายตาที่เติบโตีผู้คนที่น่ารังเกียจรอรอบตัวฉันที่ถูกคลุมด้วยเสื้อผ้าสีแดงที่แตกซึ่งพอจะคลุมผิว
ฉันผ่องแผ้วและพามือของฉันมาใกล้หาง่าย ๆเพื่อหลีกเลี่ยงสายตาของสัตว์ประหลาดที่รอรับฉัน
ฉันรู้สึกถดถอย อ่อนแอ และที่สำคัญคือฉันปรารถนาตายตัวเอง
แต่ฉันไม่รู้ว่าความตายไม่ได้อยู่ใกล้หรอก เพราะฉันยังต้องเผชิญกับสิ่งที่แย่กว่าความตายเองอยู่
"ดังนั้นนี่คือชิ้นส่วนสดใหม่อีกอันหนึ่ง," บรรณาธิการจับมันจับหวีผมของฉันอย่างเหยียดและบังคับให้ฉันยืนตัวขึ้น; หัวเข่าของฉันพร้อมที่จะพังในแต่ละวินาที
"ดังนั้นนี่คือความสวยของเราค่ะ ... อาเทน่า," สัตว์ประหลาดเริ่มพูด เสียงของเขาทำให้สายตาทุกเส้นใยของฉันสั่นสะเทือนด้วยความรักษาตัวที่เหรียญลูกศร, "ความงามที่ดีมีคุณสมบัติที่จะทำให้ผู้หญิงทุกคนตกหลุมรัก"
เขาจับปากของฉันและเยี่ยมชมให้ด้วยมืออย่างกระทัดรัดเพื่อให้ฉันเผชิญหน้ากับชุมชน
แต่ละบุคคลในชุมชนมีสายตาที่มองลงมืดสลัว; ไม่มีเครื่องหมายของเมตตาใดๆในพวกเขา เขาหุบปากของฉันและเกลียดในร่างกายของฉันซึ่งถูกคลุมด้วยสิ่งที่ร้ายแรงเสียก่อนที่ฉันจะยกพระหน้าเจ้าพระยาหางคู่
"เนื้อหุ่นขาดเอนกประสงค์ที่คุณสามารถบดเขาในเตียงในทุกๆคืนและยังมีอีกหลายอย่างของเธอ," เขาหัวเราะ
ส่งผลให้ส่วนสูงของสัตว์ประหลาดในหน้าฉันหวาดกลัวกว่าอะไรในตำแหน่งนี้ ซึ่งอยู่ภายใต้ผิวหนังและสายตาหลงผิดสองปรารถนาที่ม้วนล้อมตัวหน้าที่นำพาพวกเขามาที่การประมูลในวันนี้
พวกเขามาที่นี่เพื่อเพลิดเพลินกับการเสียความช่วยเหลือของเราและได้รับผลกำไรจากนั้น
"แต่ไม่ต้องกังวล น้ำตาเธอร้องไห้มากเกินไปเพราะโชคร้ายของเธอหรอก? ยังอะไรก็ไม่ใช่"
เราทำได้อะไรนอกจากน้ำตาเพราะโชคร้ายของฉัน? ไม่มีอะไร
"แม่จะสำลัก หมาป่าที่อยู่หมาว่างของเธอ," เขาพูดและความสับสนของการหัวเราะทำให้น้ำตาหกล้มลงมากไปในแก้วของฉัน
ฉันทำอะไรก็ได้นอกเสียงร้องไห้เพราะโชคร้ายของฉัน ใช่ไม่มีอะไรเลย
"หมาชรา," เขาพูดและความวุ่นวายของเสียงพาฉันรุกไหลมาในทั้งหนังสือ
นำด่วนของเสียงของเขาทำให้พริบร่างกายหนัก ๆของฉันฉุนเฉียบเพื่อดูผู้ถือครองพระคุณ ฉันมองผ่านสะดือที่มองขุมนรกเขาของฉันและเจริญในการเป็นผู้คัดค้านที่ดึงพวกเขามาที่การประมูลในวันนี้
พวกเขามาที่นี่เพื่อเพลิดเพลินกับความเป็นอัปลักษณ์ของสาวเหมือนเราและได้รับผลกำไรจากไป
"แต่อย่ากัววณี เธอเป็นสด มูลนิธิโคมโครงประสบการณ์เช่นเคย," เสียงนำของเขาตัดเสียงข้างหลังเสียงกลางๆสถานที่เต็มแล้ว "ยี่ห้อแห่งหนึ่งพันยูโร...," เสียงของแอลฟาซูชั่นตัดมานอก, "ยี่ห้อ รึป่าว?"
"สามสิบพัน," ผู้เสนอราคาคนหนึ่งเรียกร้องท่ามกลางความคึกคัก
หัวใจของฉันเต้นเร็วขึ้น เศร้าลึกๆและละเอียดเป็นเศร้าใจแล้วต้องการที่ไม่ต้องรับการขาย
ในใจของฉันฉันยังคงสวดมนต์ให้ความสยดสยองนี้จะสิ้นสุดลงอย่างไรก็ตามมันไม่ได้
เพราะนี่คือความเป็นความจริง
"สามสิบห้าพันเท่านั้น! มีใครอีกใคร?" เสียงเสียงของ MC สัตว์ประหลาดเจาะเสียง
กลิ่นกองถูกสั่งแล้วชื่นชมเหมือนจะเห็นผ่านจ้องมองของเขา "สามสิบหกพันบาทนั่นล่ะคือราคาสูงสุด มีใครอยากจ่ายสี่สิบพันบาทหรือ? ..."
"หกสิบพัน," บอกเสียงอีกคนอย่างอดทนในชุมชน
จังหวะเดือดของหัวใจของฉันเริ่มเพิ่มขึ้น เวทมนตร์ล้อมคลุมของฉันมากขึ้นเรื่อยๆ ฉันไม่อยากที่จะขาย
ในใจของฉันฉันยังคงสวดมนต์ให้ความสยดสยองนี้จะสิ้นสุดลงอย่างไรก็ตามมันไม่ได้
'หนึ่งล้านบาท!' คำพูดเฉียดที่มีความฮินดูตัดเสียงของคนในที่ว่างไว้เสียงพึมพำรอยตานอกและจิตวิญญาณของฉัน...
บทพูดเสียงหวาดกลัวเสียงหนึ่งตรงกับแก้มของฉัน
ป่าเบา--ที่ทำให้ฉันอยู่ในตำแหน่งตรงที่ฉันอยู่ในวันนี้ เหตุผลที่ทำไมฉันไม่เคยได้รักและกลับมาที่นี่เพราะพวกพ่อแม่ของฉันมอบฉันไปให้เหล่าจิตวิญญาณเหล่านี้เหมือนกับเก่งขัด
และนี่คือฉัน อยู่ในคนของเพื่อนซึ่งอยู่ในนรกหิมะอันห่างเหินทางนี้หุ่นยนต์
ซำทางจับมือกันเป็นครั้งแรก เรารู้สึกไฟแรงกระชากผ่านผิวหนังและชีพจรของฉันเร่งเร้าแต่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงในความเย็นที่ฉันพัฒนาสูงนัก
เขาลากฉันมาพร้อมกับการชักของของเหลวผมแล้วต่อบทางไปด้วย แต่ไม่มีความอ่อนโยนในการถือจับของเขา มันแคบเกินไป
ประตูรถประปาถูกเปิดขึ้นโดยคนขับรถและเขาชาวอังกฤษเป็นรังเหิม'ป้อมปราการ'
ประตูรถถูกเปิดบริวารหน้าฉันไหล่กับเขาเข้ามาดึงเข้าไปภายในรถ
"ปูเธอจะศูนย์รพ." เขาบอกคนขับรถและปิดประตูให้ถูกถุง เขาไม่มองฉันเลย
ฉันตกใจไม่มีส่วนสนใจว่าอะไรทำให้พวกเขาต้องจัดการกันขนาดนี้แล้วบังเหียดส่วนนึ่งและก่อให้เกิดความขัดแย้งที่ฉันไม่รู้จัก
ฉันไม่รู้ว่าอะไรทำให้ฉันต้องมุ่งหน้าหันมุมและมัดหลังผมเพิ่มมากกลางระหว่างน้ำตาล้นสมองของฉันเราก่อนออกมาปรากฏตัวบรรทัด
เสียงเริ่มแรกของเครื่องยนต์ของรถเกิดขึ้นและความแตกต่างมาช่วยตัวของฉันที่น่าจะเป็นเสียงครางต่ำที่เป็นเจ้าของฉัน
ก่อนที่ฉันจะยกหัวของฉันไปมองเขาฉันรู้สึกถึงการเคี้ยวการใกล้ชิดที่จะต่อต้านแต่กลับหายไปเพราะเขาใช้มือจับผมของฉันเหยียดหัวที่จะมองเข้าสู่ดวงตาของฉัน
"ฟังฉันด้วยดีเถอะ อย่าคิดว่าฉันซื้อเธอเพราะว่ามีชิ้นส่วนผูกพันเรื่องพวกนี้ ฉันไม่สนใจเธอเลย"
ในความเย็นในดวงตาของเขาเป็นความเกลียดชัดเจนที่เพียงคงอยู่ในเงียบเสียงนั่นเอง
"ดั่งนั้นหากคุณคิดว่านี่น่าจะเป็นนิทานเทพนิยาย เพราะฉันได้พาคุณมาจากนรก ....และเขาใช้ชีวิตที่จะทำร้ายฉันให้ฉันเป็นทาส"
ความหวาดกลัวทั้งหมดของฉันถูกทำลายอย่างทันท่วงทีที่ฉันมองเห็นความเกิดขึ้นในตาเขา. โดยทั่วไปนั้นมองเห็นได้ใช่ไหมว่าพอสมควรว่าเขาได้รู้จักฉัน แต่เขาไม่ได้
แทนที่จะเดินขึ้นเวทีเนี่ยเขาไม่ยุ่งหรือจัดการจับตาอีกครั้ง
ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาข้างหลังแล้วกดพวกเธอเงินสั่งงานในกระเป๋าเครื่องมือค้าที่คาดว่าจะมี
"นับดูหน่อยถ้าคุณต้องการ," ชายคนนั้นพูด
"ไม่ต้องการ ไม่จำ …อาลฟ่าสามารถพาเธอไปเอาไว้ทันที," อารมณ์ของแม่ค้าก็กระหายในความกลัวและความตื่นเต้นดังเสียงของเขา
จากนั้นแม่ค้าพูดอีกครั้งนับเพี่อย
"ดีแล้ว" เขาเหล่อ ฉันนั่งอยู่ที่เดิม แล้วคิดเอาชีวิตของฉัน และจับเสื้อเปโซที่ฉันถือเอาไว้ "ปกติก่อนที่เราจะไปถึงนะ"
ใจของฉันทำร้าย มันบาดเจ็บมาก ให้ฉันเห็นว่าฉันเสียงโดนตีสุดท้ายที่ฉันไม่เหมือนธรรมชาติ ฉันไม่ได้เคลมสัมผัสหน้าจอกระจก และหว้าฉันวางสายตาออกไปดูที่ภายนอกผ่านหน้าต่าง หันมาอยู่ในความมืดและหวังว่ามันจะยึดฉันข้างหน้าเข้าไปในมัน
My Cursed Sadistic Alpha: Sebastian's Curse
157 บท
157
เนื้อหา
Copyright © 2025 Passion
XOLY LIMITED with the registered office at Las Vegas, NV, USA, 89101