Blood Moon
เมืองลี้ลับ
27.2K
คำอธิบาย
บรีนน่า เราได้สร้างโลกมาเฟียในอัพสเต็ตของนิวยอร์กซึ่งเรามีความลับ สายพันธุ์ของเราไม่ใช่มนุษย์ แต่เป็นหมาป่าที่สามารถเปลี่ยนร่างได้ ซึ่งเราอาศัยร่วมกับมนุษย์และต่อสู้กันเพื่อความเป็นผู้นำ คืนนี้ แพ็คของฉันถูกโจมตีและทุกคนถูกฆ่า... ทุกคนนอกจากฉัน ฉันอาจได้ราคาที่ดีที่สุดบนตลาดดำ ในฐานะลูกหญิงเมเฟีย ผมเป็นเจ้าหน้าที่ของแพ็คไฮโคล และตอนนี้เป็นราชินีชั้นเดียวที่ยังมีชีวิตอยู่ แต่เดอนที่ซื้อฉันมาเป็นคนที่ดุร้ายที่สุด และเขายอมรับฉันว่าเป็นคู่สามีของเขา เขาไม่ทราบว่าไม่มีใครกระทำเช่นนั้นกับฉัน และฉันสามารถเป็นร้ายแค่ไหนก็ได้เหมือนอัลฟ่า ... แอดัน โคล อาแดน ในฐานะผู้ว่าเมเฟีย ผมเป็นหนึ่งในผู้นำเมเฟียที่โหดร้ายที่สุดและเป็นที่รู้จักกันอย่างกว้างขวางในประวัติศาสตร์มนุษย์ ... แต่เราไม่ใช่มนุษย์ แต่ทุกคนในวงกลมของเรารู้จักผม ในหมู่นี้ฉันเป็นกษัตริย์ของแพ็คมูลนิธิแสงจันทร์ แต่ฉันมีปัญหา ฉันจะต้องเลือกคู่รักในระหว่างช่วงเดือนเพลงโห่งลม ไม่งั้นฉันต้องหักอำนาจจากที่นั่น ในโลกของฉัน กษัตริย์ต้องมีราชินี แต่ฉันกำลังรอคู่รักของฉัน ... และไม่มีผู้หญิงคนอื่นที่จะเข้าร่วม เมื่อฉันเห็นเธอบนเวทีของวงการการค้าผ่านทางใต้ดิน ฉันรู้ว่าเธอเป็นของฉัน ... เป็นคู่รักที่ฉันรอคอย และไม่มีใครจะหยุดฉันจากการเค้าโซ่ เช่นคนเมเฟียอีกฝ่ายที่พยายามเสนอราคาสูงกว่าฉัน หรือเมเฟียดุร้ายที่ล้างแพ็คของเธอและขายเธอให้กับผู้เสนอราคาสูงที่สุด เขาจะได้รับโทษ เขายังไม่รู้จักความโหดร้ายอยู่ แต่เขาจะรู้
บท 1
May 29, 2025
เบรนนา
"ฮายอะไร!" ฉันตะลุยเข้าสู่เดนฮอลล์ผู้เป็นพี่ซี้และผู้ปกป้องของฉัน
แต่เขาหลบหลีกไปในทันทีเพื่อหลีกเลี่ยงดาบของฉัน เขายิ้มเย็นย่าน ยืนพร้อมที่ แต่เห็นได้ชัดว่าเขาสนุกสนาน "ดีมากเลยนางเจ้าเบรนนา! คุณกำลังดีขึ้น!"
"แล้วฉันยังไม่จบกับคุณน่ะ!" ฉันคาดเอาไว้ว่าการโจมตีของเขาจะมาจากทางด้านขวา ฉันตะลุยไปทางซ้ายและขู่แกะขาของเขาที่สาด กระดาษของเขาบาด และเลือดโอบล้อมออกมาตั้งเต็มรอยถูกบาดเจ็บนั้น
"อ๊อ! ฉันขอโทษอย่างสุดซึ้ง—"
"อย่าเครียดใจ" เขาตอบด้วยน้ำเสียงสุกของชาวอังกฤษ เขาพูดพร้อมกับช้อนมองที่รอยบาด "ดีมากเลยเบรนนา! คุณคาดการณ์ได้แล้ว!" เขากลับไปอยู่ในท่าป้องกัน ครั้งนี้เขาโจมตีฉัน และฉันเอาดาบของฉันโค่นจากกับของเขาและหมุดกับกลอนของฉัน และหยิบหมัดวางเสร็จฉันจับของเขามวยเข้าสู่ของเขาแล้วหยุดอยู่เป็นหน้าหน้า
"ดีมาก!" เดนหยุดก้าวออกไป เอ้าปากของเขาผ่านผม เขาวิ่งนิ้วที่ผมผ่านไป "แต่ฉันคิดว่าเราพักพิงเพียงพอสำหรับวันนี้—"
ไม่กี่ช่วงเวลา หมาป่ากระโจนขึ้นมามีบางตัวกระโจนข้ามกำแพงใหญ่ เขากระโจนขึ้นด้านบนแล้วกระโจนลงมา
"โจมตี!" เดนตะโกน เอาฉันหลับหลอก "เบรนนา! วิ่ง!"
"ไม่!" ฉันเ scream, สวมท่าการต่อสู้ของฉัน "ฉันสู้!"
เดนจับไหล่ฉัน มองเข้าตาฉัน "วิ่ง!" เสียงของเขาเป็นเสียงที่สูงกว่าเสียงที่เคยเคยมีมาก่อน
"ไม่! ฉันไม่เปลี่ยนใจทิ้งคุณ!"
ฉันมองไปที่สนามนาฬิกาและหลายตัวหมาป่ากำลังแปลงร่างเป็นร่างมนุษย์ของพวกเขา ไม่ได้ใส่เสื้อผ้าและกำลังเดินไปหาประตู บางคนถูกฆ่าโดยนักรบพายุสุดยอด แต่หมาอ้วนรายขาวก็กระโจนจากไหนมาและกระโจนไปตัดคอของคนรักษาการณ์เสีย ออกสมองของขาของเขากระเด็นออกปานกลาง ฉันมองเห็นแล้วระหว่างความหวาดกลัว
"ไม่!" ฉันตะโกนหมาทะเลาะเหงาแล้วร่างของหมาสีขาวเริ่มเขย่าสั่นเป็นก้อนที่เขายินตาขึ้นไปยืนตั้งฟันหน้าชีวิตสวยงามของเขาให้เป็นสิริมงคล จับบังคับรอยประตู "อย่า!"
"เบรนนา ตอนนี้เร็วเกินไปที่จะวิ่งไปไหน" เดนเตรียมท่าให้การป้องกัน ไม่ทิ้งฉันคนเดียว แล้วหัวของเขาเดรั้นขึ้น ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความกังวล "คุณพร้อมกันดีไหม?"
ฉันพยายาม "มาถ้าคุณอยาก"
แต่ในทันทีหมากระโจนลงที่ทางเดินและฉันใช้วิถีเดียวกับดาบผ่านหัวของมันแล้วแทงอีกตัว ชีพอินสร้างของมันตกหยุดลงบนทางเท้าเปียกเลือด มันแปลงร่างกลับเป็นร่างมนุษย์ "เบรนนา เราคือสายการป้องกันครั้งสุดท้ายของโครงการ! ไม่ว่าคุณจะทำอะไร อย่าให้ใครทำสายตามข้างหน้าผ่านไป!"
"ฉันจะไม่ให้ผ่าน!" ฉันตะโกน ผลัดปีกตัดขาแม่กระทิงหมาอีกตัวและเสียหัวเมื่อตัวของมันกระโจนขึ้นมา เพียงนั้น หมาหมู่ของมันดำฆ่าเขาแล้วฉันไปข้างหลังฉันเอง ดีแน้นจับบาดแทงไหล่ของเขาทำให้เขาตะโกรกเสียงเป็นความเจ็บปวด สีเลือดแดงสีส้มไหลตามหลังของเขาและฉันกระโจนเข้าหาเขาอีกครั้งและกัดเป็นห่่วงตัดอวกาศออกขาของเขาโดยเขาตะแบกความเจ็บปวด
"ไม่แคร์ว่าต้องตีคุณให้ล่ะเป็นส่วนน่าเศร้า" ฉันคิดในกระแสของความคิดของกลุ่ม แม้ว่าเขาจะไม่ได้ได้ยินผม "แต่คุณจะต้องลงมาเอง!"
ฉันตะโกนโดดเป็นเขาแต่หมาผู้หายใจอวดตัวฉัน สามตัวหมาปีกโผล่ขึ้นมา แต่เดนค้นพวกหมาซ้อมเข้าไปหนึ่งตัวแล้วหอกตัดหัวของอีกตัว
"หลังคุณ!" ดีนร้องเสียงออกมา และฉันเหมือนยืนที่สุดของพลังเสริมความสูงขึ้นเหโดยข้ามฝั่ง สีของงงส่องอยู่ที่ดินและฉันเดินขึ้นที่ที่สูงนั่นเอง เขากำลังต่อสู้กับหมาอีกตัวและเป็นไปตามจิตวิญญาณของฉัน เขาอยู่หลังหลังและผลัดพลังเอกลักษณ์ที่ด้านหลังของฉันเช่นเคยและจับตำนานของเขาให้เป็นข่าวเรื่องราว เขาเสือดังนี้มีนิมิตเป็นข่าวร้ายและเคร่งเครียด เขาปลดประตู "ไม่!"
"เบรนนา ทุกอย่างเกี่ยวกับการวิ่งสู่ตายแล้วน่ะ" พ่อของฉันถามในจิตใจของฉัน เป็นที่จะมีรูปร่างหมาของเขาอยู่ ผู้แปรร่างหมาสามารถสื่อสารไกลได้เท่านั้นผ่านใจของแพค ถ้าพวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของแพคเดียวกัน
"พ่อ! ฉันได้สบายดี! เราถูกโจมตี! พ่อแม่อยู่ไหน? Zed อยู่ไหน?" Zed องค์ชายของฉันและนักรบที่ยอดเยี่ยมนัก อัลฟาที่ยอดเยี่ยมในที่ที่ตัวเอง เขาจะเป็นอัลฟาที่ยอดเยี่ยมในวันหนึ่ง แต่ฉันพุทธตัวความคิดที่ชิดเข้าไปให้หายไปเสียว่า อย่างใด นี่ไม่ใช่เวลานั้น ฉันบิดทุกอันที่สัมผัสกระโดดไปที่คอของคนก่อนเขาและถอดบังคับส่วนบนของกระแสประตู "มันอยู่ที่ไหน?"
"เราจะพูดถึงมันในภายหลัง! ตอนนี้ ขอให้คุณวิ่ง!" ชายของพ่อกล่าวในจิตใจของแพคขณะที่สงครามกระพัน แต่ฉันได้ยังคงใจไว้ "ฉันจะไม่ทิ้งคุณ!"
ฉันตะโกอสุจิตใจชาสูบและคมขนร่วงไปข้างหน้า และผนวกปลายลูกตากับคนเขา เขาร้องคำคาดคิดดูยากขึ้นเข้าใจตาของฉันเพราะฉันตกลงบนสี่เท้าด้วยระทึกที่บางทั้งและขว้างไปทางหมาขาวสักตัวคงได้ ถ้าฉันพร้อมจะตกตามฉันไปได้ นี่คือคนที่รับผิดชอบในสิ่งนี้ในการเดินเข้าไปทางประตูแล้วพวกเขาจะทำข้่างนับรับ
"เบรนนา คุณอยู่ที่ไหน?" พ่อค้นในจิตใจฉัน แท้จริงของแพค การกำหนดการกลับค้างถ้าพวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของแพคเดียวกัน
"ฉันไม่ได้ออกไปจากคุณ!" ฉันตะโกคากทิพย์ถอดสแตนสูفคอของอีกใครหนึ่งและหลุดศีรษะของสุนัขเงามืดออกมาด้วยฟันที่คมและจะทำให้เลือดไหลออกกายอย่างแข็งขันวั่น แต่พอข้างหนึ่งตัวหมาเขียวแว่วเข้ามาเป็นการผาดแผนระหว่างข้างหลังของฉันการโจมตีของฉันใคร่งใคร่าระงมเสียงเห่าเป็นตัวเอก "ก็ดีกระทั้งฉันกำลังรับฉีดฉายเองได้เช่นเดียวกับฉันทำได้เขาจะตาย" ฉันค้นในจิตใจแต่เขาไม่สามารถได้ยินฉัน ฉันไม่สนใจ ฉันโดดเข้าหาเขาและฉุดปากของฉันสู่ชี่อื่นของคอของเขาเสียด้วยเหล็กตึงเป็นส่วนตัวแสดงดาบของฉันและวางการกระแทกลุกไปที่แปรงลงเขาอีกครั้งและตบออกจากท่าเดิมโดยมีฟันแค้นเสียงร้องของเขาตึ้งขึ้นมาฉันพิลึกความคิดที่แพคได้กระหายไปเสียว่า "ฉันไม่สนใจการตัดห่วงทั้งหกดวงของคุณ" ฉันกระโจนเข้าหาเขาแต่หมาแพ้และฉันพุทธตัวปากของฉันไปในหลอมหลุดถอกออกมาและซ้ำคิ้วดวงหนึ่งจากแขนของเขาเกาะมนุษย์โดยทันทีเมื่อเขาตะโกนเสียงเจ็บปวด
"ฉันสนใจเพราะเราทั้งสองจะตกลงมาเป็นชิ้นเพียงชิ้นอยู่แล้ว" ฉันคิดเสียงคำสั่งในจิตใจแม้ว่าเธอจะได้ยินฉันแต่ฉันไม่สนใจ ฉันกระโจนหาเธอและพุทธลงสองศักดิ์เพื่อของเธอเมื่อเธอส่งเสียงเบ่งหมา แต่ตอนนี้มีหมาอื่นสามตัวบุกจูบไปด้านข้างไปที่ความที่ฉันได้ออกให้บังวาง ฉันกัดเจาะพวกเขาคึกคักแสดงใหญ่และเล็งหมากัดเธออย่างคล่องตัวรอบสีของตรงปากฉัน... แต่ถึงอย่างไรฉันตามขาอีกข้างหนึ่ง แหล่งที่ฤดูกาลขาวฉันกระโจนหาเขาต่อไปและเอาเพี้ยนฟันไปในเนื้อเป็นเกือกของเขาตอนที่บาดเจ็บเสียงฉันเกิดขึ้น แสง แดง โลกจริงคือไทฟองเลือด และฉันกระโดนอีกครั้งกับเขาแต่หมาไส้เลือดดำสามตัววิ่งขึ้น ฉันจะดกฟันที่พวกเขาต่อไปแสดงการเปิดคมปากสูงต่ำ...แต่สารที่ไหลหางด้านออกของฉัน
***A / N: คุณคิดว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป? แสดงความคิดเห็นด้านล่างเพื่อให้ฉันทราบ!
Blood Moon
100 บท
100
เนื้อหา
เกี่ยวกับเรา
สำหรับนักเขียน
Copyright © 2025 Passion
XOLY LIMITED with the registered office at Las Vegas, NV, USA, 89101