Alpha Knight's Cursed Mate - อ่านฟรี

นิรวาณ

“เฮ้ คุณอยู่ที่ไหน? เราจะบินออกไปในอีกไม่กี่ชั่วโมง” พื้นที่เข้าสู่เครื่องบินเพิ่งเริ่มตรวจสอบสิ่งของ

ฉันรีบตามหญิงที่มีเด็ก ฉันอยากทำเสร็จเร็ว เพื่อให้ฉันสามารถพักผ่อนในระหว่างการเดินทาง

“ขอโทษนะวานา” เสียงจากทางอีกด้านของเสียงที่เงียบสงบ และเมื่อเขาตามด้วยการหายใจลึก ฉันรู้ว่าอะไรที่จะเกิดขึ้นต่อไป “ดูเหมือนฉันคือคนที่พยายามเพียงคนเดียว”

ฉันปิดตาสั้นๆ “ฉันกำลังพยายามอยู่เสมอ แอกเซล นี่คือเหตุผลที่เราทำเช่นนี้"

"ไม่ใช่ยากเกินไป แต่ขอโทษถ้าฉันต้องทำแบบนี้ผ่านโทรศัพท์"

"คุณสามารถรับโทรศัพท์ของฉันได้นะ และบางทีฉันยกเลิกทริปที่เราวางแผนมาเกือบสองเดือน"

"คุณควรไปเที่ยวทริปนี้คนเดียว เป็นไปได้ว่าคุณจะพบสิ่งที่คุณกำลังมองหาและอาจเปิดเผยเรื่องที่คุณต้องการในความสัมพันธ์ ฉันหวังว่าเรายังสามารถเป็นเพื่อนกันได้เมื่อคุณกลับมา"

"แน่นอน"

ฉันต้องกัดคำไม่ให้สะกดหรือด่าเขา แต่นั่นเป็นสิ่งที่ฉันสามารถพูดได้ทั้งหมด

มีอะไรเหลือที่จะพูดอีกหรือเปล่า? เขาทิ้งฉันผ่านโทรศัพท์ก่อนที่เราจะไปเที่ยว

ฉันจ้องมองหน้าจอโทรศัพท์เมื่อการโทรสิ้นสุดลง ในมืออีกข้างคือกระเป๋าเดินทางของฉัน ไม่ว่าจะอยากจะบอกว่าฉันรู้สึกสง่างามแทนที่จะเศร้าใจ

"ถัดไป!"

ฉันลากตัวฉันที่ไม่ค่อยเสียใจแล้วให้บัตรโดยสารชั้นประหยัดของฉันกับแอ็ตเทนแอร์พร้อมกับยิ้มแก้ม นี่คือเวลาหรือไม่ก็ไม่มีเวลาแล้ว บางที Axell อาจจะถูกต้อง ฉันต้องการที่จะไปเดินทางคนเดียว

ฉันนอนหลับตลอดเที่ยวบิน ฉันเคยเดินทางเบา ไม่ต้องการ

ถุงเครื่องสำอางค์, กระเป๋าเดินทางเต็มไปด้วยเสื้อผ้า และอีกกระเป๋าสำหรับรองเท้า น่าแปลกใจที่เด็กข้างๆฉันไม่ได้เสียวหน้าเสียวตา

อากาศชื้นเล็กน้อยในแคลิฟอร์เนีย เคลินจัดรถแท็กซี่มาพาฉันไปที่ไร่องุ่น เธอเป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนและเพื่อนสนิทของฉัน แต่เธอต้องกลับไปอยู่กับครอบครัวเพื่อช่วยเหลือลูกพี่ชายในธุรกิจไวน์เรืองแสง

รถแท็กซี่พาฉันไปที่บ้านของเธอ ป้ายโฆษณาขนาดใหญ่ของไร่องุ่นและโรงกลั่นไวน์บลัคเวลล์ปรากฏตัวข้างหน้าฉัน ในขณะที่คนขับรถดูเร่งรีบ

ฉันกำลัง-

ทึ่งอยู่กับความกว้างขวางของสถานที่ ฉันรู้ว่าบลาคเวลมีเงินมาก แต่ไกลนักที่ไคลินไม่ได้โอ้อวดเกี่ยวกับความร่ำรวยของพวกเขา โดยเฉพาะญาติของเธอที่เป็นผู้ทำธุรกิจ

รถแท็กซี่หยุดที่ประตูเหล็ก ประตูเปิดอัตโนมัติ และบ้านที่อยู่ในสถานที่ประทับใจฉัน ฉันเห็นทันทีว่ามีคนสองคนใหญ่ - แม็คเคย์ แฝดของไคลิน และคนอีกคนอายุเท่าเขา

ไคลิน

ก่อนที่ฉันจะเปิดประตู ชายคนนั้นเปิดประตูจากด้านนอก

"วานา คุณมาถึงแล้ว"

!" ไกลลินกอดผมอย่างแน่นแล้วมองผมจากหัวจรดถึงเท้า "โอ้ พระเจ้า! คุณดูสวยมาก"

"ขอโทษนะ?" ผมไม่สามารถประหนึ่งใจได้ แต่ก็ยิ้มได้ไม่หยุด "เราโฟร์เทลลิ้งกันเกือบทุกวัน และเราเห็นกันครั้งสุดท้ายเมื่อเพียงสามเดือนที่แล้ว"

"ผมคิดถึงคุณ" เธอจากนั้นมองไปข้างหลังผมแล้วยกคิ้วอย่างแปลกประหลาด "รอสักครู่ คุณมาคนเดียวเหรอ?"

"ใช่," ผมตอบด้วยคำตอบสดใส

ผมไม่ได้ผิดหวังสำหรับอะไร แต่แอกเซลและผมวางแผนเที่ยวนี้มาสองเดือนแล้ว

ก่อนที่จะออกเดินทาง ผมต้องการที่จะ-

เอลล์ไคลน์ ฉันมาคนเดียวและแอกเซลไม่มากับฉัน

"อธิบายหน่อยได้ไหม?"

การคั่นเสียงคอของฉันถูกขัดจังหวะก่อนที่ฉันจะบอกเธอเกี่ยวกับแอกเซล

"วางไว้ที่ไหนดี?" เสียงชายอยู่ข้างหลังฉันถาม

ฉันหันไปดูผู้ชายที่อายุเท่ากับเราที่มีผมหน้าผากมืด

"เอาไปใส่ในห้องข้างห้องฉันได้ครับ ขอบคุณนะ แซนเดอร์"

"อ่านะ ไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้น" ฉันต่อต้าน สิ่งที่ฉันสามารถทำได้น้อยที่สุดคือที่จะไม่เป็นภาระมากขึ้นเพราะฉันจะอยู่ที่นี่ฟรี

"ฉันจะรับมันได้ มันไม่หนักเท่านั้น"

"ไม่เป็นไร," Zander พูดก่อนที่จะออกไป ทิ้งฉันให้สับสน

"ดังนั้น คุณสุดท้ายก็มาถึงแล้ว"

ฉันยิ้มกับ McKaye เมื่อฉันเสนอมือ "สวัสดี McKaye ยินดีที่ได้มาที่นี่สุดท้าย"

"เราไม่ทำการจับมือที่นี่" เขาดึงฉันเข้าสู่การกอดหมีเช่นเดียวกับ Kailin "เพื่อนของน้องสาวฉันก็เป็นเพื่อนของฉัน"

"ขอบคุณ และขอบคุณสำหรับการอำนวยความสะดวก"

เขายิ้มแสดงความคล้ายคลึงกันกับน้องสาวคู่ของเขาด้วยผมสีทองแดงเข้มของพวกเขา

และตาสีน้ำตาลช็อกโกแลต; เขาเกิดเมื่อวันที่ 31 ธันวาคม ในขณะที่ Kailin เกิดเมื่อวันที่ 1 มกราคม ทำให้เขาเป็นคนสูงวัยที่สุด "ดีแล้ว คุณควรขอบคุณเจ้านายของเรา"

"โง่เลย ไม่ต้องสนใจเขา" Kailin จับมือฉัน ลากฉันออกไปจากพี่ชายของเธอ "คุณคงหิวแล้ว"

"เจอกันใหม่นะ Vana" แม็คเคย์ท่าทางมือ

"เจอกันภายหลังนะ แม็คเคย์" ฉันมองไปที่ Kailin "คุณต้องมีคำถามใช่ไหม K."

"ใช่ มันเกิดอะไรขึ้น? เมื่อคืนคุณดูเป็นใจร้าย"

"เอาล่ะ แอกเซลล์ทิ้งฉันผ่านโทรศัพท์"

เมื่อฉันกำลังขึ้นเครื่องบิน ฉันรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติเมื่อฉันโทรหาเขาและส่งข้อความให้เขา แต่เขาไม่ตอบหรือโทรกลับมา แต่ฉันไม่มีแผนที่จะยกเลิกทริปนี้ เราอยากอยู่ที่นี่ คะ"

“ขอโทษนะ วานา" เสียงเฉียดสง่างามของเธอเป็นอ่วมฉัน

“ฉันสบายดี บางทีเขาเบื่อรอและข้ออ้างของฉัน ฉันแค่อยากให้ทริปนี้เป็นเวลาพิเศษ" ฉันตามเขาเข้าไปในบ้าน และฉันถูกตรึงด้วยคู่ตาที่มาจากชายคนเหล่านี้ ที่มีกล้ามเนื้อแข็งแรง ซึ่งอาจเหยียดคอฉันได้

นิ้ว

“ผมลืมบอกคุณว่าเรามีหนุ่มๆ อยู่รอบๆ นี่แหละ แต่ไม่ต้องกังวล พวกเขาอาจจะใหญ่โต แต่พวกเขาไม่ต้องการร้ายแรง” ไกลลินหยุดรอ จ้องมองอย่างน้อยหกหนุ่มที่หอประชุม “เฮ้ อย่าโหยหาก”

“เฮ้,” พวกเขาพูดเสียงทั้งหมด

“สวัสดี” ผมยิ้มเป็นมิตร และพวกเขากลับไปใช้ชีวิตของพวกเขาเหมือนเดิม

“งั้น? คุณโสดหรอ?”

“ผมคิดว่ามันดีที่สุด ผมต้องการเวลาคนเดียวก่อนที่จะช่วยตาจ้างของชายคุณครีบ่า จัดการร้านอาหาร” ผมตามไปด้วยเธอขึ้นบันได

ผมแปลกใจ

เราเห็นของเก่า ตกแต่ง และภาพวาดมากมายเมื่อเราเดินผ่านทางเดินและผ่านหลายๆ ประตู จากนั้น มีห้องนั่งเล่นอีกห้องที่มีสไตล์ภายในแบบรีเจนซี

"แล้วคุณจะเริ่มงานเมื่อกลับไปใช่ไหม?"

"นั่นคือแผน" ฉันพบกระเป๋าเดินทางของฉันอยู่ข้างหน้าประตู ซึ่งอาจจะเป็นห้องของฉันเป็นเวลาไม่กี่วัน

"ก่อนอื่น มากับฉันสักครู่" เธอเปิดห้องข้างห้องฉัน "ฉันจะแสดงให้เธอเห็นวิวไร่องุ่น"

เราเข้าไปในห้องที่มีสไตล์ที่ทันสมัยของเธอ

เธอไปเปิดประตูที่นำไปสู่ระเบียง

พายุลมร้อนพุ่งเข้ามา ไร่องุ่นที่กว้างใหญ่นั้นงดงามและน่าหลงใหล มันราบรื่นผ่านเขา

ฉันสามารถรับรู้ความสงบและความเงียบสงบ มองเห็นความงามใต้แสงจันทร์และดาว และรับรู้ลมกลางคืนที่พัดผ่านผิวหนังของฉัน

“นางดินคุณวานา” ไคลินเขย่าฉัน “คุณไปไหน?”

“สวยจริงๆ” ก่อนที่ฉันจะพูดจบคำพูดของฉัน รถ Wrangler ซุ่มผ่านฝุ่นที่เกิดขึ้น

ขี่มอเตอร์ไซค์ที่ดึงดูดความสนใจของฉัน

"แต่ตอนนั้นเขาทำอะไรอยู่?" ใครลินถามอย่างรำคาญเกือบจะ

ชายที่ขับมอเตอร์ไซค์ไม่ได้สวมหมวกกันน็อคเลย และเขาไม่ได้ชะลอเมื่อเขาเข้าใกล้ และ Wrangler ก็เช่นกัน

"คุณต้องเล่นเรื่อง" ใครลินตะโกนตามหลังฉันในขณะที่เรามองเห็นชายคนนั้นทำการเบรกแหลมและลงจากมอเตอร์ไซค์ก่อนที่มันจะตกลงมา

ชายที่สูงมากพร้อมไหล่กว้างและผมดำที่รกขึ้น ผมหนาแน่นที่รกและ-

คิ้วของเขาหนักแน่นกันเสมือนว่าเขาโกรธอะไรบางอย่าง คางคมของเขาดูเหมือนว่าไม่ได้ใช้มีดโกนมาหลายวันแล้ว

ผู้ชายส่งเสียงคำรามเมื่อหนุ่มๆ จาก Wrangler กระโดดลงมา เขาเพียงแค่สวมเสื้อยืดสีขาวที่มีเลือดเป็นคราบและกางเกงยีนส์สีน้ำเงินที่สวมใส่อย่างไม่ใส่ใจและรองเท้าบูทสีดำ แต่ในอย่างไรก็ตาม เขาทำให้ดูเหมือนแพง

แว่นตาสีเข้มปิดบังสายตาของเขา ทำให้ฉันสงสัยว่าสีของตาเขาเป็นสีน้ำเงิน สีเขียว หรือสีเทา

สองหนุ่มนักศึกษาถกเถียงกันเกี่ยวกับอะไรบางอย่าง

การต่อสู้หยุด

"หยุด!" เสียงแห่งการระเบิดของเขาทำให้เด็กหนุ่มมหา'ลัยตกใจ เสียงเสียงของเขาเป็นเสียงหนักและห่างหาย ดังนั้นจึงทำให้ความรู้สึกเหมือนมีกระแสไฟฟ้าไหลลงมาตามกระดูกสันหลังของฉัน

เด็กหนุ่มมหา'ลัยปิดปากเงียบ ซึ่งคนหนึ่งมีเลือดเป็นเสื้อ

"ผู้ชายคนนั้นคือใคร?" ฉันไม่สามารถประหลาดใจได้ ฉันต้องถาม

ไกลล์ลิน

ฉันหันหน้ามาเจอเธอ แก้มของฉันไหม้ "อ๋อ เจ้าชายแฟนเธอใช่ไหม? ฉันไม่รู้ว่าเธอกำลังเดทใครอยู่"

สุดยาก

"อะไร?" สายตาของเธอแค้น

ก่อนจะกรีดจมูกของเธอ "อิว ยัก กรอส นั่นคือลูกพี่ชายของฉัน"

"อ๋อ" ริมฝีปากของฉันเป็นรูปแบบของ O ก่อนที่จะกดพร้อมกัน

"ใช่ นี่คือลูกพี่ชายของฉัน ไนท์ แบล็คเวลล์ ผู้ทำการบริหารบริษัทบังค์เวลล์ไวน์แอนด์วิเนียร์"

"อ๋อ" ฉันก็แค่ยิ้มได้อย่างเดียว

"อ๋อ? จริงหรือ? แล้วทำไมเธอกำลังยิ้ม?" ดวงตาของเธอแคบลงมาอีก แต่เธอไม่รู้สึกเจ็บใจ เธอกำลังเล่นตลกฉัน

"ไม่มีอะไร" ฉันเขย่าหัวและหัวเราะ

ไกลละลายกับฉันด้วย "อย่างนี้ อย่างนี้"

โอเลด ฉันรักเขาด้วยใจที่แท้จริง และเขาเป็นคนตรงไปตรงมา แต่เขาไม่ต้องการความสัมพันธ์ เขาไม่ผสมธุรกิจกับความสนุกสนาน และเป้าหมายหลักของเขาคือการร่ำรวย อย่าบอกว่าฉันไม่ได้เตือนคุณ"

"ฉันไม่ได้คิดอย่างนั้น" โกหก

เราหัวเราะออกเสียงดังจนฉันรู้สึกว่ามีสิ่งอะไรกำลังดูฉัน - หรือคนที่ดู ฉันหันมองลงไป ผู้ชายเจ้าประจำเมืองที่มีรถจักรยานใหญ่สวมแว่นกันแดดของเขาขึ้น และสายตาของเขาเป็นไฟฟ้า - ตาสีเขียวป่า มองตรงกลับมาที่ฉัน

ฉันแน่ใจว่าฉัน

ใจของฉันเต้นเร็วจนเกือบระเบิดขณะที่ฉันยืนอยู่เงียบสงบ ความรู้สึกที่แปลกและไม่คุ้นเคย - ความตื่นเต้น ความตึงเครียด และความร้อนเริ่มค่อยๆ ปรากฏขึ้นที่คอของฉัน

และเขาก็กลายเป็นสิงโตที่แข็งแกร่งพร้อมด้วยสายตาที่ไม่เห็นด้วยดี และมีสิ่งที่เปลี่ยนแปลงในดวงตาของเขา ที่ส่องแสงได้อย่างอันตรายหรือเป็นแค่การสะท้อนจากแสงแดดก่อนที่จะบ่นบายอะไรที่ปากเขา

ฉุกเฉินฉันรู้สึกถึงความสะอิดสะเอียนเมื่อเขาเริ่มถอยหลัง โดยไม่พูดคำใด ๆ เขาเลือก

เด็กหนุ่มขับจักรยานของเขาขึ้นมา กลับมัน และรีบต่อทางอย่างร่าเริง ทิ้งเพียงแต่ฝุ่นสลายไปเท่านั้น