The Ruthless Alpha's Innocent Breeder - Chapter #2 - Free To Read

Eero's perspectief

Ik balde mijn vuist en liet mijn woede de overhand nemen.

In het heetst van de strijd, toen ik woedend op hen was, huilde mijn wolf van scherpe pijn en stuurde een boodschap naar iedereen in de roedel over wat er zojuist was gebeurd.

"Kun je iedereen op de hoogte stellen? Ben je helemaal gek geworden?!" Cohen had niet verwacht dat ik ooit terug zou vechten.

"Waarom niet? Je had het verdiend! Je verdient het verdomme!!" schreeuwde ik terug terwijl ik opstond van de grond.

"Ik denk dat je niet beseft wat je net hebt gedaan," mompelde Cohen, geschokt door mijn reactie.

Dit is het perfecte moment voor jou om het uit te maken met die waardeloze wolvin, schatje." Ik was verrast door de gemene woorden die mijn zus uitte.

Ik dacht dat ze huilde terwijl ze naar het dekbed keek, haar schouders schokten. Het bleek dat ze aan het lachen was!

"Serra, alsjeblieft. Laat dit aan mij over, schatje." Cohen legde een vriendelijke glimlach op zijn gezicht toen hij zich tot mijn vervelende zus wendde.

"Waarom? Heb ik iets verkeerds gezegd? Je zei dat je het wilde

Ik wil het uitmaken met haar omdat ze als een idioot is. Waarom vertel je haar dat nu niet gewoon?" Schreeuwde Serra naar Cohen, terwijl ze teleurgesteld keek.

Hoe kon ze boos zijn als ik hier het slachtoffer was?

Ik staarde geschokt naar haar toen ze zich naar mij toe draaide en de afstand tussen ons verkleinde.

"Deze man hier is te besluiteloos om het uit te maken met jou. Maar jij zult hem nu wel dumpen nu je ons hier ziet zoenen, toch?"

"Pardon? Vraag je mij dat?"

Moet ik het uitmaken met mijn partner?" wees ik naar mezelf. "Wie denk je wel dat je bent? Gebruik je verstand! Ik zou degene moeten zijn die jou vraagt om het uit te maken met mijn partner!"

Ik verplaatste mijn ogen van mijn schaamteloze zus naar mijn partner die vreemdging.

De pijn bonkte eindeloos op mijn borst.

Cohen was niet zomaar een vriend van mij. Hij was mijn partner. Ik moest voor hem vechten! Wat Serra betreft, kende ik haar goed. Ze probeerde Cohen gewoon te verleiden. Ze was altijd zo.

Er hing stilte tussen ons, totdat Serra die plotseling verbrak met gelach.

"Zie je? Stop met proberen, Eero. Jullie zijn elkaars partners, maar ik ben degene waar hij waanzinnig verliefd op is. Als je maar je ogen wijd open had gehouden, dan zou je hebben gezien dat hij mij

zou hebben gemerkt dat Cohen al lang geleden niet meer verliefd op je was."

Dit was mijn teken om te vertrekken. Maar toch kon ik het niet. Ik had nog steeds deze laatste sprankje hoop dat Cohen van gedachten zou veranderen en naar mij toe zou komen. Dus richtte ik mijn blik op Cohen, wachtend tot hij iets zou zeggen.

"Ik ga Serra ten huwelijk vragen. We gaan dit jaar trouwen."

En dat laatste sprankje hoop dat ik vasthield was verdwenen nadat ik die woorden hoorde van mijn langdurige liefde.

vriendje.

Tien jaar. We hadden een relatie van tien verdomde jaar, en hij gooide alles weg vanwege mijn zus.

"H-Heb je haar zwanger gemaakt?"

"Heb je haar zwanger gemaakt?" Serra deed me na en barstte toen in een harder gelach uit.

"Wat denk je van me? Natuurlijk niet! Geef het maar toe, Eero. We menen het serieus. Wat wij hebben is niet zomaar een illegale affaire die je gewoon in het verleden kunt begraven. Als er iets is dat Cohen nodig heeft,

Om te begraven in het verleden, is het hebben van jou als zijn partner!"

Net toen ik Cohen en Serra confronteerde, werd ik onverwachts aan mijn arm getrokken door mijn moeder Luna Vera. Ze hield me zo stevig vast dat ik pijn voelde.

"Ben jij het?! Heb jij zojuist iedereen gekoppeld om de reputatie van je zus te schaden? Ben je gek geworden?!!"

Ik slikte een brok in mijn keel weg en wierp een blik op Serra en Cohen.

Serra was nu gewikkeld in een deken, terwijl Cohen nog steeds zonder shirt was.

"

Mam?! Beschuldig je me omdat ik iedereen heb verteld dat mijn zus Serra mijn partner heeft verleid?" Ik wendde mijn blik van haar af en keek vervolgens naar mijn vader Alpha Ameo voor steun, hopend dat hij deze keer aan mijn kant zou staan.

Maar dat deed hij niet. Alles wat ik in zijn ogen kon zien was onverschilligheid en woede. Hij was boos op me omdat ik zijn kostbare Serra pijn had gedaan.

Terwijl ze allemaal naar me staarden alsof ik de schuldige was, voelde ik opnieuw een hevige pijn in mijn borst, mijn wolf schreeuwde om hulp.

Ik knielde neer.

Het was Cohen die probeerde om mij af te wijzen. De band tussen ons beiden vervaagde. Hij probeerde onze band volledig te verbreken.

Maar er moet iets mis zijn, want hoewel de band tussen ons vervaagde, was hij er nog steeds.

"Jij verdomde klootzak! Denk je dat je zo gemakkelijk van me af kunt komen, huh? Ik zal je vermoorden, jij verdomde bedrieger!"