The Billionaire Alpha's Secret Baby - Gratis te lezen

ARIZONA COLLEGE

ZEVEN JAAR GELEDEN

GRACE

In stilte bestudeerden we elkaar op een bed, evaluerend, twijfelend en overwegend, omdat het zo plotseling, zo onverwacht was.

We waren slechts vreemden die een paar uur geleden drinkmaatjes waren geworden. We wisten nog niet eens elkaars namen. Hij noemde me alleen grappend Mevrouw Budweiser omdat ik zei dat ik meer van bier hield, terwijl ik hard en luid lachte en hem Mr. Chardonnay noemde omdat hij zei dat hij alleen wijn dronk.

Maar ik en mijn vrienden lieten hem bier drinken. Het was een manier om sorry te zeggen voor het tegen hem opbotsen en zijn witte T-shirt te verpesten.

Ik zou een nieuwe ronde drank halen terwijl hij naar het toilet ging, zoals ik me kon herinneren. Maar door mijn haast en de opwinding van onze examens botste ik tegen hem aan en liet hem zijn drankje op zichzelf morsen, terwijl hij me tegelijkertijd vasthield om te voorkomen dat ik struikelde.

Hij legde zijn stevige hand om mijn middel om me in balans te houden en onze ogen vergrendelden.

Op dat moment werd de wereld plotseling stil, het oorverdovende geluid van de muziek uit de knallende speakers om ons heen werd een verre klank voor mij.

Zijn staalgrijze hartveroverende ogen trokken me naar binnen en verdronken me. Mijn hoofd duizelde, mijn hartslag nam een onnatuurlijk snelheid aan en drukte tegen mijn ribbenkast. Duizenden boze vlinders sprongen op in mijn maag, fladderend alsof ze door een roofdier werden achtervolgd.

Dat alles gebeurde tegelijkertijd.

Als ik mijn ervaring in een romantische roman zou lezen, zou ik de schrijver bespotten en fronsen vanwege onnodig zoetsappigheid. Ik zou het boek een cliché noemen, maar het toch blijven lezen.

Maar dit specifieke cliché gebeurde niet met een gelukkige vrouwelijke hoofdpersoon.

Het gebeurde met mij, Grace, de nerdy, saaie drieëntwintigjarige maagd die zou afstuderen aan de universiteit zonder een vriendje of partner.

Niet dat ik er ooit een had en het uitmaakte om bepaalde redenen. Absoluut niet. Ik had er nooit een.

Ik zou wat er zojuist gebeurde 'liefde op het eerste gezicht' hebben genoemd, en ik was er zeker van dat hij dat ook zou hebben gedaan, gezien de manier waarop hij zijn ogen op de mijne gericht hield gedurende de duizenden seconden dat onze ogen elkaar vasthielden.

Of heb ik eindelijk mijn partner gevonden? vroeg ik me vaag af. Het vinden van een partner was een van de moeilijkste dingen in het wolvenrijk van de eenentwintigste eeuw. Mensen zoeken gewoon partners en noemen ze vriendjes, vriendinnetjes, vrouw of echtgenoot, en wij, mensen, deden dat aangezien we bijna hetzelfde lot deelden.

Na onze botsing hebben we herhaaldelijk sorry tegen elkaar gemompeld, met enthousiaste onhandige gebaren. Ik kon hem niet zo laten gaan na al die chemie tussen ons, dus ik ben uit mijn schulp van verlegenheid en onhandigheid gekomen en heb hem gevraagd om bij mij en mijn vrienden aan onze drinktafel te komen.

En hier zijn we nu, in mijn schemerige kleine studentenkamer, elkaars adem inademen, met onze ogen vergrendeld en ons ademhaling versneld, zo dichtbij dat onze neuzen elkaar bijna raken. We waren allebei dronken, maar wisten dat dit gevoel niet door alcohol werd veroorzaakt.

Ik wilde hem en was voor het eerst in mijn leven niet beschaamd om het toe te geven. Ik had gezworen het nooit te doen totdat ik degene vond waar mijn hart van ging bonzen. Of als ik mijn partner vond.

Ik was niet zeker over het laatste, maar mijn hart was een levend bewijs van het effect van deze knappe jongeman die voor me stond.

Ik nam twee stappen achteruit om een beter en duidelijker beeld te krijgen van de eerste man met wie ik mijn bed zou delen.

Hij was vele inches langer dan ik, letterlijk torende hij boven me uit met zijn stevig vierkante brede schouders. Plukjes van zijn donkerbruine haar die over zijn slapen vielen, accentueerden zijn aantrekkelijkheid. Zijn langwerpige, hoekige gezicht was nooit het type dat ik snel zou vergeten.

Moet ik doorgaan over zijn volle lippen en hoe ze mijn ademhaling verstoren wanneer ik naar ze staar?

Terwijl we een paar centimeter van elkaar stonden, verlangde ik ernaar mijn lippen te drukken tegen die blote huid die van zijn keel naar zijn borst liep en mijn borst tegen dat witte bevlekte shirt.

Met een zucht van overgave negeerde ik mijn bonzende hart en zette ik een stap verder.

We keken elkaar aan en toen raakten onze lippen elkaar en bleven zo. Ik voelde mezelf wegzinken in zaligheid van de zoetste sensaties en mijn handen gingen vanzelf omhoog om zijn gezicht aan te raken. Ik wist dat ik begeerd werd, maar op dit moment voelde ik me geliefd en dat was wat ik nodig had.

We wisten allebei dat het prima zou zijn om te wachten, elkaar beter te leren kennen en meer te praten, maar we wisten ook dat we niet konden wachten. Dit voelde te goed. Ik voelde geen enkele schuld of de behoefte om voorzichtig te zijn.

Hij gaf me geen kans om van gedachten te veranderen.

Hij drukte mijn lichaam tegen het zijne, één hand op mijn rug, de andere op mijn heupen, mij tegen zijn harde lichaam aandrukkend. Ik hapte naar adem van puur genot en toen, tot mijn afschuw, begon ik te trillen. Dit was de eerste keer en ik was niet bekend met de bewegingen en voelde me onhandig, niet in staat te reageren zoals ik wilde.

"Hee..." fluisterde hij in mijn haar en zijn armen ontspanden alsof hij begreep, alsof hij maar al te goed wist dat hij mijn eerste was. Hij begon mijn haar zachtjes te strelen, overtuigend, zodat mijn ogen sloten en ik begon te ontspannen.

Zijn handen bewogen naar mijn rug en begonnen een rustige verkenning die me weer deed huiveren, maar dit keer op de meest heerlijke manier.

Ik begon te reageren, mijn handen gleden over zijn rug en over zijn schouders in een opwindende verkenning van mijn eigen. Ik opende mijn ogen, zag zijn keel waar de kraag open was en drukte mijn lippen er tegen. Ik voelde een diepe rilling door hem gaan die misschien wel de mijne was, zo heerlijk opgewonden werd hij ervan. Ik reikte omhoog om mijn vingers door zijn haar te halen en gebruikte het om zijn gezicht naar het mijne toe te trekken.

Onze lippen kwamen elkaar weer tegen en smolten samen in een extase die me tot in de diepte van mijn wezen verzengde. We lieten elkaar los en staarden elkaar aan, en toen begon hij kusjes over mijn gezicht te drukken en hield ik mijn hoofd naar achteren om mijn keel bloot te leggen voor meer. Ik was overweldigd door sensatie, maar het zorgde er alleen maar voor dat de urgentie groeide om onze lippen opnieuw en opnieuw te laten samenkomen.

Zijn handen waren op de rits aan de achterkant van mijn jurk en ik begon zijn overhemd los te knopen. Hij trok het uit terwijl ik uit mijn jurk stapte en die in een waas wegtrapte, en hij drukte me opnieuw tegen zijn borst met alleen het fragiele zijden van mijn hemdje tussen ons.

Hij kuste mijn nek, mijn schouders en schoof de bandjes van me af. Het hemdje bleef haken op mijn heupen, maar geen van ons merkte het op omdat nu mijn blote borsten tegen zijn naakte borst werden gedrukt en we beiden naar adem hapten.

Hij draaide me iets van hem af, tilde zijn gezicht op om me te kussen en vervolgens gleden zijn handen naar mijn borst, grepen, masseerden het en speelden met mijn tepel. Mijn kreun van genot ging verloren tegen zijn lippen en terwijl ik voelde hoe mijn benen week werden, tilde hij me op en droeg me naar mijn bed.

Hij schopte zijn schoenen uit, gooide het dekbed weg, legde me op bed neer en bleef naar me kijken terwijl hij de rest van zijn kleren uittrok.

De gordijnen waren niet gesloten en een verrassend heldere maan baadde ons beiden in een zilverkleurige gloed.

"Weet je hoe mooi je bent?" vroeg hij terwijl hij naast me kwam liggen.

Hij verwachtte geen antwoord, en ik was niet in staat er een te geven omdat zijn mond zich vastklampte aan mijn borst en zijn tong mijn tepels tot een razernij van verlangen deed flitsen. Hij ging naar de andere borst en de heerlijke kwelling begon opnieuw.

"Chardonnay..." fluisterde ik, maar hij lette niet op, schoof het hemdje van mijn heupen af, en daarna mijn kousen en jarretels, en kuste zijn weg over het warme vlees dat hij blootlegde.

"Chardonnay..." fluisterde ik opnieuw, kronkelend van het meest ondraaglijke genot dat ik ooit had gekend, maar nu overweldigde zijn eigen passie hem terwijl hij bij me naar binnen ging, langzaam en toen mijn kern zijn enorme lid doorgang gaf, begon hij wild en wanhopig te stoten om zijn eigen verlangens te bevredigen.

Ik hield hem stevig vast, drukte zijn heupen tegen de mijne terwijl we zochten en de ultieme passie-explosie vonden.

Meneer Chardonnay kuste me met hete, uitgeputte en dankbare lippen en toen zakte hij tegen me aan, bewoog naar beneden en legde zijn gezicht tussen mijn borsten. Ik trok het dekbed over ons heen en hield hem tegen me terwijl onze ademhaling weer normaal werd.

Het duurde lang voordat hij zich roerde, toen rolde hij van me af en leunde op zijn elleboog terwijl hij naar me keek.

"Ik ben gek op je, Mevrouw Budweiser," zei hij hees. "Hoe voel jij je over mij?"

Ik kon geen antwoord geven. Het hele gebeuren voelde zo surrealistisch voor mij. "Ik ben hier en ik ben geen scharrel." was mijn reactie.

"We weten elkaars echte namen nog niet eens. Ik ben-"

"Morgen," onderbrak ik hem met een slaperige toon. "Laten we elkaar morgen onze namen vertellen en andere dingen die we over elkaar moeten weten." zei ik met stelligheid in mijn stem.

Hij zuchtte.

Maar hij zou het niet begrijpen. Hem 's ochtends op mijn bed zien als ik wakker werd, zou me ervan overtuigen dat deze prachtige momenten geen droom waren. En dat ik de liefde van mijn leven had gevonden.

Ik heb mijn hele studententijd doorgebracht als een saai, nerdy meisje zonder partner of vriendje en als een weerwolf zonder rang. Als het niet voor mijn twee beste vrienden was geweest, zou mijn leven hier op Stratford College nog erger geweest zijn dan de hel.

Maar hier was ik dan op de laatste dag van mijn laatste jaar, de liefde bedrijvend met de mooiste man die ik ooit had ontmoet, die vandaag mijn partner of vriendje zou kunnen zijn.

Ik voelde me duizelig van geluk en opluchting. Het ging allemaal te snel en te goed, ik was bang voor teleurstellingen.

"Laten we in ieder geval elkaars wolvennamen weten." fluisterde hij en rukte me uit mijn mijmeringen.

Ik duwde hem op zijn rug, kroop over hem heen, mijn borst borstelde tegen zijn borst. "Ik wil vanavond niet praten. Morgen is goed. Ga slapen." Ik kuste zijn ogen dicht en bestudeerde hem, en het deed bijna pijn hoe knap hij eruitzag met zijn ontspannen gezicht en de maan die de zon-verbleekte uiteinden van zijn bruine haar zilverkleurig maakte.

Ik kuste zijn voorhoofd, sloot mijn ogen en liet mezelf wegzinken in dromenland.