His little wolf
Fantasy
70.7K
Beschrijving
Boek twee van De Kleine Wolf serie Bethany is 14 jaar oud en de dochter van een strijder bij de moonshine-roedel. Haar leven is perfect, totdat die ene nacht alles op zijn kop zet. Roedelozen vallen haar roedel aan, waardoor ze alleen achterblijft om voor zichzelf en haar nichtje Bella van 6 maanden oud te zorgen. Ze weet op veilige afstand van de roedel te komen, maar voor hoelang? Er is iemand die Bethany als zijn levenspartner wil en bereid is tot het uiterste te gaan om haar te krijgen. Telkens wanneer Bethany denkt dat ze veilig is, wordt ze keer op keer tegengesproken. Hoe zal ze ontsnappen aan de duisternis die op de loer ligt? Zal ze gedwongen worden iemand's levenspartner te worden of is er iemand die haar kan redden? Aanbevolen leesvolgorde van De Kleine Wolf serie: Geliefd Door De Gamma ~ Het verhaal van Jack en Ashley Zijn Kleine Wolf ~ Het verhaal van Liam en Bethany
Hoofdstuk 1
Apr 4, 2025
Bethany
"Bethany, Beth word wakker schat!"
"Mama, wat is er aan de hand?"
"Rogues, we worden aangevallen. Ik moet dat je Bella naar de veilige kamer brengt en er niet uitkomt totdat ik je kom halen, oké? Beloof me dat je niet naar buiten komt totdat het veilig is, Beth!"
"Oké mama, dat beloof ik!"
"Goed zo, ren nu en stop niet, bescherm Bella. Ik hou van je, Bethany."
"Ik hou ook van jou, mama."
Ik neem een slapende Bella van de armen van mijn moeder en ren mijn slaapkamer uit, de gang door, de trap af, door de woonkamer en bereik eindelijk de keuken. Ik open de deur terwijl het gegrom en de pijnlijke gehuil steeds luider worden en ik ben gewoon dankbaar dat Bella door dit alles heen slaapt.
Eindelijk bereiken we de veilige kamer. Ik sluit de deur af zodra we binnen zijn en leg Bella op het matras op de vloer. Deze kamer heeft alles wat we nodig hebben, er zijn twee matrassen op de vloer met dekens en kussens, zaklampen binnen handbereik voor het geval de stroom uitvalt of we het hoofdlicht uit moeten houden, en een kast met drankjes en eten dat niet gekookt hoeft te worden.
Er is een kleine toiletruimte naast deze kamer, er is letterlijk alleen een toilet en een wastafel, maar dat is alles wat we nodig hebben. Er zijn twee ramen hoog op de muur, het glas is beslagen zodat niemand naar binnen of naar buiten kan kijken, maar het licht schijnt er wel doorheen zodat je kunt zien of het dag of nacht is.
Ik ben eerder vast komen te zitten in deze kamer tijdens aanvallen en ik kan je vertellen dat het erg helpt om te weten of het dag of nacht is, vooral als je geen idee hebt hoe laat het is. De kamer is geluiddicht en de deur is van staal gemaakt, waardoor het moeilijker is om er doorheen te breken, niet dat iemand het ooit heeft geprobeerd, godzijdank.
Ik ga op het matras liggen en knuffel Bella. Ik weet zeker dat we veilig zullen zijn, we zijn geen grote roedel, er zijn slechts 250 leden, maar we hebben een paar zeer sterke strijders en we hebben het goed gedaan bij eerdere aanvallen. Ik kan niet vechten omdat ik mijn wolf nog niet heb, ik krijg mijn wolf als ik 18 ben, maar op dit moment ben ik pas 14.
Bella is 6 maanden oud, ze is mijn nichtje, de dochter van mijn broer Josh. Hij en zijn partner Harley zijn strijders, dus nadat ze was geboren, werd er afgesproken dat als er ooit een aanval zou zijn, ik haar naar de veilige kamer zou brengen terwijl zij vechten. Mijn vader Tom is de beste strijder hier in Moonshine en hoewel mijn moeder Helen geen strijder is, is ze wel een geweldige vechter. Ze was vroeger een strijder, maar is gestopt en koos ervoor om in plaats daarvan in de kinderkamer te werken. Josh is de op één na beste mannelijke strijder en Harley is de op tien na beste vrouwelijke strijder.
Mijn oudere zus Brooke was de op twee na beste vrouwelijke strijder hier, wat een geweldige prestatie is op 18-jarige leeftijd, maar ze heeft haar partner drie weken geleden ontmoet op het jaarlijkse blauwe maanbal en is naar zijn roedel verhuisd, zes uur hier vandaan. Calvin is de Alfa van de Claw Moon roedel, hij is 20 en lijkt een hele goede Alfa en partner voor mijn zus.
Ik heb hem nog niet ontmoet of iemand van de roedel, omdat ik het bal pas kan bijwonen als ik 18 ben, maar over 1 week gaan we daarheen voor de Luna ceremonie en ik kan niet wachten. Ik ben super trots op mijn zus dat ze Luna wordt, ze is zo'n mooi persoon en ik weet zeker dat ze een geweldige Luna zal zijn.
Meestal gaan de vrouwen, kinderen en ouderen naar de veilige kamer bij het roedelhuis, maar mijn vader stond erop dat we er ook een in de kelder hebben, dus hij en Josh hebben er 5 jaar geleden een gebouwd. Het is geweldig omdat we niet naar buiten hoeven te gaan wanneer er een plotselinge aanval is, maar het is niet geweldig als ik hier in mijn eentje ben.
Natuurlijk heb ik Bella maar ze is nog maar een baby. Het kan eenzaam en eng zijn hier beneden in mijn eentje, maar ik herinner mezelf er altijd aan dat mijn familie daar buiten vecht om ons veilig te houden. Het minste wat ik kan doen is hier een paar uur volhouden.
Mijn gedachten hebben overuren gedraaid en ik heb mezelf een migraine bezorgd en ik weet dat Bella over een paar uur wakker zal zijn. Ik besluit het te proberen om te gaan slapen, normaal gesproken kan ik hier nooit in slaap vallen, ik raak er ongemakkelijk van.
Tussen dat en me zorgen maken om mijn familie en roedel is slaap altijd onmogelijk, maar deze hoofdpijn gaat niet weg, dus ik moet het proberen, dus ik kruip nog dichter tegen Bella aan en uiteindelijk neemt de slaap het over.
Ik word langzaam wakker en herinner me ineens waar ik ben. Ik schrik wakker en zie dat we nog steeds in de veilige kamer zijn. Toen ik ging slapen, hoopte ik dat we wakker zouden worden in onze bedden en dat dit allemaal voorbij zou zijn, maar duidelijk niet. Bella begint te bewegen, dus maak ik haar flesje klaar en tegen de tijd dat ik klaar ben, is ze helemaal wakker en jengelig.
Ik verschoon haar luier en begin haar te voeden. Ik ben goed in het verzorgen van Bella, ik kan alles doen wat ze nodig heeft of wil, wat een goede zaak is, gezien ik op dit moment alles is wat ze heeft. Plus, Harley zegt dat ik van nature goed ben met baby's en dat vind ik leuk, omdat ik niet kan wachten om zelf kinderen te krijgen als ik mijn mate vind. Ik kan mijn mate vinden zodra ik 18 ben, maar ik hoop alleen dat ik niet te lang hoef te wachten.
Zodra Bella gevoed en geburpt is, neem ik haar mee naar de badkamer, was haar af met een washandje en kleed haar aan. Dan zorg ik voor mezelf terwijl zij op de grond ligt te spelen. Ze is zo'n blije baby en ik hou zoveel van haar.
Toen Harley en Josh me vroegen om Bella te beschermen, wisten ze dat ik geen volwassene nodig heb hier bij ons, ze weten dat ik zou sterven om haar te beschermen. Ik ben misschien maar 14, maar mijn familie zijn strijders en Josh traint me hard, zo hard dat ik tegen de oudere kinderen moet vechten tijdens oefengevechten, want niemand van mijn leeftijd kan me bijhouden.
Ik weet niet hoe laat het is, maar ik weet dat het uren zijn en ik begin een beklemmend gevoel in mijn maag te krijgen, ik ben nog nooit zo lang in deze kamer geweest. Ik wil er niet aan denken, maar ik weet diep van binnen dat deze aanval niet goed is afgelopen. Ik weet dat mijn familie en roedel dood zijn, want als er nog iemand in leven zou zijn, zouden ze ons komen halen.
Ik geef mezelf een paar minuten om in paniek te raken over hoe het nu alleen maar ik en Bella zijn, hoe ik 14 ben en voor een baby moet zorgen. Hoe doe ik dit? Hoe moet ik leven zonder mijn familie? Ik wil instorten, ik wil deze kamer in elkaar slaan, maar ik kan het niet, ik moet nu sterk zijn voor Bella.
Er is nog steeds een klein deel van mij dat wil geloven dat ze in orde zijn, wat als ze nog leven? Wat als ze nu buiten liggen en gewond zijn en me nodig hebben? Ik moet het weten, ik moet zelf zien of er overlevenden zijn. Ik pak de rugzak in de hoek die voorzien is van voorraden voor mij en Bella voor een paar dagen.
Het wordt hier bewaard voor het geval het ergste gebeurt en ik met haar moet wegrennen, en hoe graag ik het ook niet wil toegeven, denk ik dat dat nu het geval is. Ik gooi hem over mijn schouder, pak Bella op en zet haar in de babydrager die ik om heb gedaan, en bid tot de maangodin dat als het ergste is gebeurd, ik ons hier weg kan krijgen.
Daar gaan we!
Ik open langzaam de deur en kijk voorzichtig naar buiten, ik zie of hoor niemand. Langzaam loop ik de trap op naar de keuken en het tafereel dat zich voor me afspeelt, geeft me geen enkele hoop, de plaats is verwoest. Ik loop door het huis en elke kamer is hetzelfde.
Ik denk dat de Rogues op zoek waren naar iedereen die zich verstopte. Het zou moeilijk voor hen zijn om de veilige kamer in mijn huis te vinden, omdat de buitendeur bedekt is met hetzelfde behang als de keuken, dus het ziet er niet uit als een deur.
Ik loop naar mijn slaapkamer en bid dat ze mijn nooddoos niet hebben gevonden, zowel Josh als ik hebben er een. Ze bevatten een bankpas voor de spaarrekening van mijn ouders, een paar honderd dollar contant geld, een nieuwe telefoon en een fotoalbum voor het geval er geen terugkeer is. Gelukkig is het nog steeds daar, ik stop alles in mijn tas en ga naar de voordeur.
Ik kom buiten en het voelt alsof ik op de set van een horrorfilm ben beland. Alles is verwoest, er liggen overal dode lichamen, bloed en zelfs lichaamsdelen verspreid op de grond.
Ik voel me misselijk! Ik ben zo blij dat Bella slaapt, baby of niet, ze mag zoiets nooit zien. Ik haal diep adem om mezelf te kalmeren en loop langzaam verder, hoe graag ik ook nu wil wegrennen, ik moet zeker zijn, ik moet weten of mijn familie dood is.
Terwijl ik me tussen de lichamen doorworstel, wil ik instorten, al deze mensen zijn gewoon weg, de mensen met wie ik praatte, de mensen die ik ken. Waarom is dit gebeurd? Na nog een paar stappen vind ik Josh en Harley naast elkaar... ze zijn beiden dood... hun kelen zijn opengerukt. Mijn hart breekt voor Bella, natuurlijk, het breekt ook voor mij, maar zij waren haar ouders en ze zal zich nooit herinneren wie ze waren. Ik kus ze allebei op het hoofd en loop verder.
Ik ben bijna bij het roedelhuis als ik mijn mooie moeder zie, hun harten zijn eruit gerukt en hoezeer ik het ook probeer, ik kan mijn tranen niet tegenhouden. Ik zeg haar dat ik van haar hou, kus haar op het hoofd en ga op zoek naar mijn vader, de enige die nog over is waarvan ik hoop dat hij nog leeft.
Ik vind hem eindelijk samen met de Beta en de Alfa... hij is dood, zijn keel is verscheurd en zijn benen zijn afgebeten. Het is allemaal te veel, ik kan niet ademen, ik stort in en huil zachtjes terwijl ik een slapende Bella vasthoud. Het kost me enige tijd om mezelf eindelijk te kalmeren, ik kijk om me heen om te zien of er iemand komt, maar niemand is er, dan herinner ik me iets...
De veilige kamer in het roedelhuis. De vrouwen, kinderen en ouderen zullen daar nog zijn. Ik neem nog een paar minuten om afscheid te nemen van mijn familie en dan neem ik zowel de trouwringen van mijn ouders en doe ze om mijn ketting.
Mijn moeder liet mij, Josh en Brooke lange tijd geleden beloven dat als er iets met hen zou gebeuren en een van ons dat kon, we hun ringen moesten meenemen en bij ons moesten houden en dat zal ik doen.
Harley en Josh waren nog niet getrouwd maar waren wel verloofd, dus ik neem Harley's verlovingsring en doe hem ook om mijn ketting, ik zal hem veilig bewaren totdat Bella oud genoeg is om hem te dragen. Ik kan het niet verdragen om mijn familie in stukken te zien, dus zeg ik mijn laatste afscheid en begin ik weg te lopen. Zo wil ik me hen niet herinneren en zij zouden dat ook niet willen.
Ik ga op mijn hoede naar het roedelhuis. Ik weet nog steeds niet of er nog Rogues in de buurt zijn. Ik kom binnen en het lijkt allemaal veilig tot nu toe, gelukkig maar. Ook deze plek is verwoest, alles in puin en meer lichamen op de grond.
Als ik in de keuken aankom, ga ik rechtstreeks naar de voorraadkast, de deur naar de veilige kamer zit daar. Mijn benen kunnen niet snel genoeg bewegen, ik wil niet langer alleen zijn. De mensen in die kamer zijn misschien niet mijn familie van bloed, maar het zijn nog steeds familie. Ik open de deur en ga de trap af en ik kan niet geloven wat ik met mijn ogen zie...
His little wolf
73 Hoofdstukken
1
Hoofdstuk 1
Apr 4, 2025
2
Hoofdstuk 2
Apr 2, 2025
3
Hoofdstuk 3
Apr 2, 2025
4
Hoofdstuk 4
Apr 22, 2025
5
Hoofdstuk 5
Apr 2, 2025
6
Hoofdstuk 6
Apr 2, 2025
7
Hoofdstuk 7
Apr 2, 2025
8
Hoofdstuk 8
Apr 2, 2025
9
Hoofdstuk 9
Apr 2, 2025
10
Hoofdstuk 10
Apr 22, 2025
11
Hoofdstuk 11
Apr 2, 2025
12
Hoofdstuk 12
Apr 2, 2025
13
Hoofdstuk 13
Apr 2, 2025
14
Hoofdstuk 14
Apr 2, 2025
15
Hoofdstuk 15
Apr 2, 2025
16
Hoofdstuk 16
Apr 2, 2025
17
Hoofdstuk 17
Apr 2, 2025
18
Hoofdstuk 18
Apr 2, 2025
19
Hoofdstuk 19
Apr 2, 2025
20
Hoofdstuk 20
Apr 2, 2025
73
Inhoud
Genres
Over Ons
Voor schrijvers
Copyright © 2025 Passion
XOLY LIMITED with the registered office at Las Vegas, NV, USA, 89101