Alpha Knight's Cursed Mate - Gratis te lezen

NIRVANA

"Hé. Waar ben je? Onze vlucht vertrekt over minder dan een uur." De instapzone was net begonnen met inchecken.

Ik ging snel achter de vrouw met een kind staan. Ik wilde het snel afhandelen zodat ik tijdens de vlucht kon rusten.

"Het spijt me, Vana." De stem aan de andere kant van de lijn was somber. Toen hij vervolgde met een diepe zucht, wist ik wat er zou komen. "Het is duidelijk dat ik de enige ben die moeite doet."

Ik sloot kort mijn ogen. "Ik doe mijn best, Axell. Daarom doen we dit."

"Niet hard genoeg. Het spijt me dat ik dit telefonisch moet doen."

"Je had mijn oproep kunnen beantwoorden, Axell. En misschien heb ik ook de reis geannuleerd die we bijna twee maanden geleden hadden gepland."

"Je zou deze reis alleen moeten maken. Wie weet, misschien vind je wat je zoekt en werpt het wat licht op wat je wilt in een relatie. Ik hoop dat we nog steeds vrienden kunnen zijn als je terugkomt."

"Natuurlijk." Ik moest mijn tong afbijten om niet te argumenteren of hem uit te schelden, maar dat was alles wat ik kon zeggen. W

Wat viel er nog meer te zeggen? Hij maakte het uit over de telefoon voordat we op reis gingen.

Ik staarde naar het scherm van mijn telefoon toen het gesprek eindigde. In mijn andere hand had ik mijn bagage. Op de een of andere manier voelde ik me opgelucht in plaats van te treuren om mijn gebroken hart.

"Volgende!"

Ik sleepte mezelf naar voren en gaf met een glimlach mijn economy class ticket aan de stewardess. Het was nu of nooit. Misschien had Axell gelijk. Ik had deze reis alleen hard nodig.

Ik sliep de hele vlucht. Ik reisde altijd licht. Ik had geen

een tas met cosmetica, een koffer met kleren en nog een voor schoenen. Het was een wonder dat het kind naast me niet chagrijnig was.

Het weer was een beetje vochtig in Californië. Kailin regelde een taxi om me naar de wijngaarden te brengen. Ze was mijn klasgenoot en beste vriendin, maar ze moest terug naar haar familie om haar neef te helpen bij het runnen van het wijnmakerijbedrijf.

De taxi bracht me naar haar huis. Het enorme bord van Blackwell Vineyard and Winery verscheen voor me terwijl de chauffeur gehaast leek.

Ik was

verbaasd over hoe uitgestrekt de plek was. Ik wist dat Blackwell geld had, maar Kailin schepte nooit op over hoe schandalig rijk ze waren, vooral haar neef, die het bedrijf runde.

De taxi stopte voor de met ijzer bewerkte poort. Deze ging automatisch open en het enorm grote koloniale landhuis verbaasde me. Ik zag meteen twee grote jongens - McKaye, Kailin's tweelingbroer, en de ander was ongeveer even oud.

Kailin

Voordat ik de deur kon openen, opende de man deze van buitenaf.

"Vana, je bent erin geslaagd

!" Kailin sloeg me in een stevige beerknuffel en keek me toen van top tot teen aan. "Oh, mijn God! Je ziet er geweldig uit."

"Pardon?" Ik kon het niet laten om te glimlachen. "We hebben bijna elke dag gevideobeld en we hebben elkaar slechts drie maanden geleden voor het laatst gezien."

"Ik mis je." Ze keek toen achter me en trok vreemd genoeg een wenkbrauw op. "Wacht. Ben je alleen?"

"Ja," zei ik met een plop.

Ik was niet helemaal teleurgesteld, maar Axell en ik hadden deze reis twee maanden gepland.

Voor het opstijgen wilde ik t

Hallo Kailin, ik kwam alleen en Axell kwam niet met me mee.

"Wil je het uitleggen?"

Een kuch onderbrak me voordat ik haar over Axell kon vertellen.

"Waar moet ik dit neerzetten?" vroeg een mannelijke stem achter me.

Ik draaide me om en zag een jongen van onze leeftijd met krullend donker haar.

"Breng het naar de kamer tegenover de mijne. Bedankt, Zander."

"Um. Dat is niet nodig," weerstond ik. Het minste wat ik kon doen was minder een last zijn, aangezien ik hier gratis zou verblijven.

"Ik kan het wel aan. Het is niet zo zwaar."

"Het is goed," zei Zander voordat hij vertrok, waardoor ik in verwarring achterbleef.

"Dus, je bent eindelijk hier."

Ik glimlachte naar McKaye terwijl ik mijn hand aanbood. "Hey, McKaye. Blij dat ik eindelijk hier ben."

"We geven hier geen handen." Hij trok me in een stevige knuffel, net als Kailin. "De vriend van mijn zus is mijn vriend."

"Ik waardeer het. En bedankt dat je me onderdak geeft."

Hij glimlachte en liet de gelijkenis met zijn tweelingzus zien met hun donker koperkleurige haar.

en chocoladebruine ogen; hij is geboren op 31 december, terwijl Kailin is geboren op 1 januari, waardoor hij de oudste is. "Nou, je moet onze baas bedanken."

"Doe maar gek. Negeer hem." Kailin pakte mijn hand vast en trok me bij haar broer vandaan. "Je moet honger hebben."

"Tot ziens, Vana." McKaye zwaaide met zijn hand.

"Tot later, McKaye." Ik keek naar Kailin. "Je zult wel vragen hebben, K."

"Ja. Wat is er gebeurd? Je klonk enthousiast gisteravond."

"Nou, Axell heeft het uitgemaakt via de telefoon

Terwijl ik aan het instappen was, voelde ik dat er iets niet klopte toen ik hem belde en een bericht stuurde, en hij niet antwoordde of mijn oproep niet beantwoordde, maar ik had geen plannen om deze reis te annuleren. Ik wil hier zijn, K."

"Het spijt me zo, Vana." Haar stem was teder terwijl ze mijn hand kneep.

"Het gaat goed met me. Misschien is hij moe geworden van het wachten en mijn excuses genegeerd. Ik wilde gewoon dat deze reis speciaal zou zijn." Ik volgde haar naar binnen in het huis en ik werd vastgepind door paren ogen die afkomstig waren van met steroïden versterkte mannen die mijn nek zouden kunnen breken met hun

vingers.

"Ik ben vergeten je te vertellen dat we hier jongens hebben, maar maak je geen zorgen. Ze zijn misschien groot en lang, maar ze zijn onschadelijk." Kailin stopte en staarde naar ten minste zes jongens in de entreehal. "Hé, wees niet onbeleefd."

"Hé," zongen ze in koor.

"Hoi." Ik glimlachte beleefd en ze gingen gewoon verder met hun leven.

"Ik denk dat het beter is. Ik heb wat tijd alleen nodig voordat ik opa help met het runnen van het restaurant." Ik volgde haar de trap op.

Ik was verrast

Ik zag veel antiek, decoraties en schilderijen terwijl we door de gangen liepen en langs vele deuren liepen. Toen was er nog een zitkamer met een regency interieurstijl.

"Dus je gaat meteen aan het werk als je terugkomt?"

"Dat is het plan." Ik vond mijn koffer voor de deur, die waarschijnlijk mijn kamer zou zijn voor een paar dagen.

"Kom eerst met me mee." Ze opende de kamer tegenover die van mij. "Ik laat je het uitzicht op de wijngaarden zien."

We betraden haar moderne esthetische kamer en

ze ging naar de deur die naar het balkon leidde.

De windvlaag van warme lucht stroomde naar binnen. De uitgestrekte wijngaarden waren spectaculair en betoverend. Ze strekten zich uit over de bergen.

Ik kon bijna de rust en de eenzaamheid voelen, de schoonheid zien onder de maan en de sterren, en de nachtelijke lucht tegen mijn huid voelen waaien.

"Aarde aan, Vana." Kailin stootte me aan. "Waar was je?"

"Dit is indrukwekkend." Voordat ik mijn woorden kon afmaken, snelde een Wrangler door het stof, gevolgd door

ng de motorfiets die mijn aandacht trok.

"Wat doen ze in vredesnaam?" vroeg Kailin bijna irritant.

De man die de motorfiets bestuurde droeg niet eens een helm. Hij vertraagde niet eens toen hij dichterbij kwam, en dat deed de Wrangler ook niet.

"Je meent het niet!" schreeuwde Kailin achter me terwijl we toekeken hoe de man scherp remde en van zijn motor afstapte voordat hij op de grond viel.

Een man die belachelijk lang was met brede schouders en warrig donker haar. Zijn dikke donkere

Brows kwamen samen alsof hij boos was op iets. Zijn scherpe kaak leek alsof hij al dagen niet geschoren was geweest.

De man gromde toen de jongens van de Wrangler uitstapten. Hij droeg alleen een wit t-shirt met bloedvlekken en nonchalant gedragen blauwe spijkerbroek en legerlaarzen, maar op de een of andere manier liet hij het er duur uitzien.

Een paar donkere zonnebrillen verborgen zijn ogen, waardoor ik me afvroeg of ze blauw, groen of grijs waren.

De twee studentenjongens waren aan het ruziën over iets...

Uit gevechten.

"Hou op!" gromde de bloedhete kerel, waardoor de studenten schrokken. Zijn stem was diep en hees, alsof er elektriciteit langs mijn ruggengraat liep.

De studenten zwegen, een van hen met een bloedvlek op zijn shirt. Ze moeten identieke tweelingen zijn.

"Wie is die hete motorrijder?" Ik kon het gewoon niet laten. Ik moest het vragen.

Kailin

Ik draaide me om naar haar, mijn wangen blozend. "Oh, shit. Jouw vriendje? Ik wist niet dat je aan het daten was."

Verdorie.

"Wat?" Haar ogen vernauwden zich

d voordat ze haar neus dichtkneep. "Ew. Yuck. Vies. Dat is mijn neef."

"Oh." Mijn lippen vormden een O-vorm voordat ik ze op elkaar drukte.

"Ja. Ontmoet mijn neef, Knight Blackwell, die de Blackwell Vineyards en Winery runt, de CEO."

"Oh." Ik kon alleen maar glimlachen.

"Oh? Echt waar? En waarom glimlach je?" Haar ogen werden nog smaller, maar ze was niet beledigd. Ze maakte meer een grapje over mij.

"Niets." Ik schudde mijn hoofd en lachte.

Kailin lachte ook met me mee. "Raak niet in de war.

Ik hou van hem met heel mijn hart, en hij is zo hetero als een pijl, maar hij doet niet aan relaties, mixt geen zaken met plezier en zijn belangrijkste doel is rijk worden. Zeg niet dat ik je niet gewaarschuwd heb."

"Ik dacht niet op die manier." Leugenaar.

We lachten hardop totdat ik voelde dat er iets naar me keek - of iemand. Ik draaide me om en keek naar beneden. De grote stoere motorrijder duwde zijn zonnebril omhoog en zijn blik was elektriserend - bosgroene ogen, recht in mijn ogen kijkend.

Ik was er zeker van dat mijn

Het hart klopte zo hard terwijl ik daar in stilte stond. Een vreemd en onbekend gevoel - een combinatie van opwinding, spanning en hitte begon omhoog te kruipen in mijn nek.

En plotseling veranderde hij in een machtige leeuw met een afkeurende blik, en er veranderde iets in zijn ogen, bijna alsof ze gloeiden. Het straalde een gevaarlijke intensiteit uit of was gewoon een reflectie van het zonlicht voordat hij iets mompelde.

In verwarring voelde ik me geschokt toen hij achteruit begon te stappen. Zonder een woord te zeggen pakte hij

Hij stapte op zijn fiets, trapte erop en haastte zich vrolijk op weg, en liet niets dan stof achter.