Royal Shifters Series - Chapter #7 - Free To Read

"Take this," sabi ko, habang ibinibigay ang isa sa mga credit card ko kay Bailey.

Tumayo siya at kinuha ito. "Para saan ito?"

Tumingin ako sa kanyang hubad na dibdib at saka sa kanyang damit na nasa sahig. "Mukhang kailangan mo ng mas maraming damit. Huwag mo akong masamain, maganda kang tignan, pero hindi ko maaring ipagkait sa'yo na makapiling ang grupo nang hubo't hubad ka."

Napangiti siya. "Malamang hindi. Natulog ka nang maayos?"

"Hindi naman gaanong masama." Pagkatapos naming magtagal sa gubat, bumalik kami at pinabayaan ko siyang gamitin ang kwarto ko habang ako ay natulog sa isa sa mga extra. Ang tukso na ganap na aangkinin siya ay napakalakas upang maringgan siyang makatulog kasama ko.

"Salamat sa pagpapahiram sa'kin ng kama mo. Pwede mo namang samahan ako doon."

"Sumpain mo, hindi kami makakatulog sa ganung kalagayan." Kinuha ko ang aking ranger hat mula sa aparador, humarap ako at lumakad patungo sa pinto. "May maraming pagkain sa baba. Babalik ako mamaya. At huwag kang mag-alala sa limitasyon ng card. Bumili ka ng anumang damit na gusto mo." Binuksan ko ang pinto ng kwarto, saka napatitig siya sa akin. Tumango siya, malungkot ang tingin. "Ano ang problema?"

Itinaas niya ang card. "May sarili akong pera... hindi ko lang magamit sa ngayon. Matapos ang nangyari kay Kade, kailangan kong umalis doon agad. Iniwan ko lahat. Wala akong lisensiya."

"At kung dala mo ang mga bagay na yun, mas madaling sundan ka."

Napatili siya. "Kaya't wala akong magagawa sa buhay ko."

"Hindi pa, pero maibabalik mo lahat yan. Makakatulong si Blake sa atin. Maaari niyang kunin ang iyong lisensiya, bank records, lahat-lahat. Kahit hindi ka mahanap."

"Magaling siya sa mga undercover opeasyon?"

"Isa sa mga pinakamagaling. Pag-uusapan ko iyan sa kanya sa susunod na weekend. Tuwing Sabado, nagtitipon kami ng mga kasama namin sa lokal na bar para sa mga inumin. Doon rin si Tyla."

"Siya ba ang kasama ko sa shopping?"

Tumango ako. "Text ko siya kaninang umaga. Nandito siya sa loob ng isang oras."

Lumabas siya sa kama at kumuha ng mga damit sa sahig. "Kailan ko makikita ang iba pa mong grupo?"

"Ang grupo nating dalawa yan. At makikilala mo sila bukas. Mamaya magkakaroon tayo ng saya." Lumabas na ako papunta sa hagdan at tinawag siya, "Magsaya ka kasama si Tyla."

"Sigurado ako gagawin ko yun," sabi niya bago ako lumabas.

Naghintay si Cedric sa aking truck, nakasuot ng ranger uniform. "May balita ka ba?" tanong ko.

"Wala pa rin. Sa ngayon, malinis pa ang paligid. Wala pang nakikitang malapit sa border."

"Maganda, sana ganun pa rin ang kalagayan." Pareho kaming sumakay sa truck ko at nagpatuloy sa gravel driveway patungo sa pangunahing daan.

"Kumusta?" sigaw ni Cedric. Siya'y naiwan para maglinis ng mga naputol na sanga na bumagsak mula sa mga puno na nasa itaas.

Tumingin ako sa oras ko. "Ngayon pa lang, hindi na tayo makakapagpatuloy. Bukas na lang natin tapusin."

Tumalon siya mula sa mga bato patungo sa daan. "Okay sa'kin yun. Gusto ko nang mag-inom ng maraming beer. Baka kahit ang gabi ay kasama si Samantha." Isa si Samantha sa mga waitress sa bar at isa sa kanyang maraming mga babaeng kinakama. Ang isang bagay sa pagiging isang lobo ay hindi kami makakapagkaanak sa mga tao. Kung maaari lang namin, sana ay mayroon ng daan-daang anak si Cedric.

"Magsaya ka kasama niya. Halos siguradong nakipagtalik siyang kay Emmett nitong nakaraang linggo. Buti na lang hindi tayo kumakaharap ng mga sakit."

Nagkunwari siyang natawa. "Tama ka diyan. Pero wala akong pakialam kung sino ang kinakama niya. Kahit pumpondo iyan ng tarugo, magaling naman siyang magpatubo."

Dumaraan sa isipan ko si Bailey saka biglang may kurot akong naramadaman. "Tinatago mo ba ako?" tanong niya.

"Hindi, ginusto kong makita kung may epekto ba ang distansya sa ating koneksyon. Alam mo yun, parang cellphone na kapag wala sa range ay hindi nagtatrabaho. Saan ka ngayon?"

"Nasa bahay ni Blake, nagpapalipas oras bago mag-ride sa Nightshade."

"Ah, pinapayagan mong iba pang lalaki na pumasok sa pagitan ng iyong mga hita. Inggit na inggit ako."

"Dapat nga, batikan na siya."

"Kasama mo ba si Tyla?"

"Hindi, mananatili siya dito. May kaibigan si Blake mula sa North Carolina na nandito ngayon. Iniisip ni Tyla na hot siya. Hindi ako magugulat kung tatanungin ka niya kung puwede niyang maging kapareha."

Nagbigay ako ng malayang halakhak, lumingon sa akin si Cedric na para bang nagulat siya.

"Ano'ng nangyari?" tanong niya.

"Wala, kausapin lang si Bailey." Saka sa kanya sabi ko, "Hindi maniwala si Tyla na puwede niyang makuha ang iba at hindi lang si Blake. Dapat hintayin niya ang kanyang tunay na kapareha, gaya ng lahat ng iba."

Narinig ko siyang tawa habang kami'y naguusap sa isipan. "Alam na niya. Siguro ginagawa niya iyon para mairita ka."

"Isang malaking pasakit sa ulo ang ginagawa niya." Si Tyla ay isang tapat na lobo at mabuting kaibigan. Siya lang sa lahat ng mga babae sa grupo ang hindi naghangad na ako'y makabuntis sa kanila.

Nagkulay asul ang isipan ni Bailey. "Narinig ko yun. Sigurado naman siguro na alam na nila tungkol sa akin at umayaw na."

"Hindi pa, pero sigurado akong hindi siya naisipan ng mga babae na makipagkapareha sa atin."

Nagising ang galit ni Bailey sa isipan ko. "Narinig ko iyan. Kung hindi ka handang makipagkapareha sa akin, ako'y pansamantala pa ring mapaglaro."

"Sige gawin mo lang iyan, pansamantala kong makabuntis ka." Tumahimik ang koneksyon.

At saka tumunog ang aking telepono. Inaakalang si Tyla ang tumatawag, pero si Ian Randale, ang alpha ng Northwestern pack ang tumawag. "Ian, may problema ba?" sabi ko.

"Walang magandang balita. May problema na papalapit sa'yo."

"Sumpa, seryoso ka ba?" Alam ko na kung ano ang nangyayari.

"Isang lobo ito at nangangatan na mayroon bang nakita akong babaeng lobo. Nang tinanong ko kung bakit, sinabi nila na ito'y may kinalaman sa kanyang grupo. Malinaw na hindi nila namumulat ang kasagutan, at umalis na. Hindi ko alam kung papunta sa direksyon ninyo, pero mag-ingat. Sila'y nangunguna sa paghahanap."

"Salamat sa pagbabala. Ipapaalam ko sa grupo ko." Tinapos ko ang tawag at agad itinawag ang numero ni Tyla.

"Ano ang gagawin mo?" tanong ni Cedric.

"Isang bagay na mag-iinis kay Bailey kung malaman niya."

"Kaya't iwasan mong isipin iyon."

Naghintay ako ng sagot ni Tyla. "Ewan ko," sagot niya.

"Saan si Bailey?"

"Nagmamaneho, bakit?"

"Bantayan mo siya. Tinawagan ako ni Ian at sinabi niyang may mga lobo na naghahanap sa kanya."

"Okay, hindi ko siya bibigyan ng pagkakataong mag-isa. Sasamahan ko siya palagi. Sasabihin mo ba sa kanya?"

"Hindi. Kung sasabihin ko, susubukan niyang lumayo. Magpakat normal na lng kami at itutuloy ang lahat ng nasa plano. Mamayang gabi, maglalabas tayo sa bar, bukas ipapakilala ko sa grupo si Bailey, at saka dadalhin ko siya sa isang ligtas na lugar."

"Uuwi?"

"Hanggang sa makalampas ang banta."

"Pwede naman nating itago siya para di ka makalayo."

"Sana nga magawa natin, pero hindi na magiging epektibo." Hindi lahat ay alam kung bakit dumating si Bailey sa amin at kung nalalaman lang nila, malalaman nila ang tunay na banta.

"Bakit?"

"Kasi... kilala ko ang mga lobo na hinahabol si Bailey."

"Paano?"

"Naging bahagi ako ng kanilang grupo dati."